دلایل مدل چند لایه ای شبکه
مقایسه مدل چند لایه ای در مقابل ساختار تک لایه ای ، متناظر با فعاليت یک گروه روی یک فعاليت در مقابل فعاليت تک تک اعضاء گروه به صورت مجزا روی آن فعاليت می باشد . فعاليت گروهی روی یک موضوع زمانی امکان پذیر می باشد که تقسيم وظایف صورت پذیرفته باشد . بنابراین
• هر شخص در این گروه دارای شرح وظایف مشخصی می باشد .
• عدم حضور و یا عدم فعاليت صحيح یک فرد در این گروه براحتی قابل تشخيص می باشد .
• عدم فعاليت صحيح یک فرد روی عملکرد بقيه افراد گروه تأثير منفی گذاشته و درنتيجه فعاليت گروهی به نتيجه نخواهد رسيد .
• تقسيم وظایف به گونه ای صورت گرفته می گيرد که هر فرد علارقم وابستگی به گروه به تنهایی می تواند وظایف مشخص شده خود را انجام دهد.
بنابراین در این معماری چند لایه ای هر لایه مستقل از لایه های دیگر عمل می کند و با وجود مستقل بودن ، می بایست وابستگی بين لایه ها حفظ شود به گونه ای که حذف یک لایه منجر به نتيجه نرسيدن فعاليت های کل لایه ها شود . با مشخص شدن وظایف هر کدام از لایه ها ، ارتقاء و هبود عملکرد هر کدام از آنها براحتی امکان پذیر خواهد شد. این نياز منجر به طراحی یک مدل هفت لایه تحت ع وان OSI توسط موسسه جهانی استاندارد (ISO ( در س ١٩٨۴ال ميلادی شد .
مدلی که موسسه ISO به عنوان یک استاندارد جهانی در ارتباطات شبکه ای معرفی کرد یک مدل هفت لایه ای است . هر کدام از لایه ها دارای توابع و شرح وظایف خاص خود می باشند و هر کدام از آنها در تعامل با یکدیگر ، می توانند اثر بخش باشند . این هفت لایه عبارتنداز : Application • Presentation • Session • Transport • Network • Data Link • Physical • در ادامه با لایه های فوق و شرح عملکرد هر یک ، بيشتر آشنا خواهيد شد .