طراحی دیتاسنتر
فضاي اختصاص يافته به ديتا سنتر بايد به گونه اي باشد که اين فضا به سادگي قابل توسعه بوده و اعمال تغييرات محيطي در آن به سادگي امکان پذير باشد. طراح بايد بين هزينه هاي ترکيب بندي آغازي و پيش بيني فضاي مورد نياز آتي تعادل برقرار کند. مراکز داده، به صورت کلي مي توانند شامل قسمت هاي زير باشند. اين قسمت ها، بسته به نوع مراکز داده مي توانند متغير باشند:
ساختار فيزيکي ديتا سنتر:
سيستمهاي توزيع و کنترل برق شهری و برق اضطراري
سيستمهاي تهويه هوا و کنترل رطوبت و دما
سيستمهاي اعلام و اطفاء حريق
سيستمهاي کنترل دسترسي فيزيکي به محل مرکز داده
سيستمهاي پشتيبان
سيستم هاي هوشمند
ساختار شبکهايي ديتا سنتر:
تجهيزات شبکه مانند سوييچ ها و روترها مرکزی و …
تجهيزات امنيتي مانند Firewallها ، IDS ها و IPS ها ، IDPS ها ، Antivirusها و ساير سامانههاي امنيت شبکه
سيستمهاي مديريتي ، Monitoring و نگهداری شبکه
سرورها و Applicationهاي مورد نياز آن ها
تجهيزات ذخيره سازی اطلاعات Data Mass Storage
تجهيزات تهيه پشتيبان از اطلاعات Backup Systems
تجهيزات Passive شبکه
برنامههاي کاربردي:
Applicationهاي حفظ امنيت اطلاعات
Applicationهاي مديريت سيستم های عامل و بانک های اطلاعاتی
Applicationهاي يکپارچه سازی اطلاعات
Applicationهاي Disaster recovery
Applicationهاي ذخيره سازی و بازيابی اطلاعات
پنج عامل مهم در طراحي ديتا سنتر عبارت است از:
– سادگي Simplicity
– قابليت انعطاف Flexibility
– مقياس پذيري Scalability
– ماژولار بودن Modularity
– منطقي بودن Sanity
در آپريل سال 2005 ، استاندارد ANSI/TIA-942 توسط TIA STANDARD جهت ديتا سنتر منتشر گرديد. بخش عمده ي اين استاندارد به مشخصات فني ديتا سنتر مربوط مي شود. طراحي ديتا سنتر با استفاده از اين استاندارد امکان اضافه شدن و به روزشدن برنامه هاي کاربردي و سرورها را با حداقل مدت زمان از کار افتادگي فراهم مي کند.