مفهوم Bridge در شبکه

در شبکه‌های کامپیوتری، Bridge (پل شبکه) یک دستگاه یا نرم‌افزار است که دو یا چند بخش از شبکه را به هم متصل می‌کند تا آنها بتوانند به طور یکپارچه داده‌ها را بین هم تبادل کنند. Bridge‌ها معمولاً در شبکه‌های محلی (LAN) استفاده می‌شوند تا بخش‌های مختلف یک شبکه را که ممکن است از نظر فیزیکی یا منطقی جدا باشند، به یکدیگر وصل کنند.

عملکرد Bridge در شبکه:

Bridge‌ها در لایه ۲ (Data Link Layer) مدل OSI کار می‌کنند و وظیفه اصلی آنها انتقال فریم‌های داده بین بخش‌های مختلف شبکه است. آنها فریم‌های ورودی را بررسی می‌کنند و بر اساس آدرس MAC مقصد، تصمیم می‌گیرند که داده‌ها به کدام بخش از شبکه ارسال شود. اگر فریم داده برای یک دستگاه در بخش دیگر شبکه باشد، Bridge آن را به بخش مقصد هدایت می‌کند.

کاربردهای اصلی Bridge:

  1. تقسیم‌بندی شبکه: با استفاده از Bridge می‌توان یک شبکه بزرگ را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرد تا ازدحام (ترافیک) کاهش یابد و عملکرد شبکه بهبود یابد.
  2. اتصال شبکه‌های متفاوت: Bridge می‌تواند دو شبکه که از پروتکل‌های مشابه استفاده می‌کنند را به هم متصل کند، به عنوان مثال اتصال دو شبکه اترنت (Ethernet).
  3. کاهش برخوردها (Collision Domains): استفاده از Bridge به جداسازی بخش‌های شبکه و کاهش تعداد دستگاه‌هایی که در یک Collision Domain قرار دارند کمک می‌کند، که این امر باعث بهبود عملکرد شبکه می‌شود.
  4. فیلتر کردن ترافیک: Bridge‌ها می‌توانند فریم‌های غیرضروری را فیلتر کرده و فقط ترافیک مورد نیاز را بین بخش‌های شبکه منتقل کنند.

انواع Bridge:

  1. Bridge ساده (Transparent Bridge): به سادگی فریم‌ها را از یک بخش شبکه به بخش دیگر ارسال می‌کند بدون اینکه تغییری در آنها ایجاد کند. این نوع Bridge به صورت خودکار جدول MAC را یاد می‌گیرد و براساس آن فریم‌ها را ارسال می‌کند.
  2. Bridge یادگیرنده (Learning Bridge): این نوع Bridge با بررسی ترافیک شبکه، آدرس‌های MAC دستگاه‌های متصل را یاد می‌گیرد و فریم‌ها را بر اساس این اطلاعات به بخش‌های مناسب هدایت می‌کند.
  3. Bridge چند پورته (Multiport Bridge): این نوع Bridge چندین پورت دارد و می‌تواند به چندین شبکه محلی متصل شود و ترافیک را بین این شبکه‌ها مدیریت کند.

مزایای استفاده از Bridge در شبکه:

  • کاهش ترافیک غیرضروری: با هدایت ترافیک به بخش‌های مناسب شبکه، Bridge‌ها می‌توانند ترافیک کلی را کاهش دهند.
  • افزایش عملکرد شبکه: با تقسیم شبکه به بخش‌های کوچک‌تر و کاهش برخوردها، عملکرد کلی شبکه بهبود می‌یابد.
  • افزایش انعطاف‌پذیری شبکه: استفاده از Bridge‌ها امکان اتصال شبکه‌های مختلف را فراهم می‌کند و باعث افزایش انعطاف‌پذیری و توسعه‌پذیری شبکه می‌شود.

تفاوت Bridge با سوئیچ (Switch):

سوئیچ‌ها نیز مانند Bridge‌ها در لایه ۲ مدل OSI کار می‌کنند، اما به طور کلی سوئیچ‌ها از Bridge‌های سنتی پیشرفته‌تر هستند. سوئیچ‌ها به دلیل دارا بودن پورت‌های بیشتر و توانایی پردازش بهتر، امروزه در بسیاری از شبکه‌ها جایگزین Bridge شده‌اند. با این حال، مفهوم Bridge همچنان در شبکه‌ها به عنوان یک روش پایه‌ای برای اتصال بخش‌های مختلف استفاده می‌شود.

به‌طور خلاصه، Bridge در شبکه وظیفه اتصال و مدیریت ترافیک بین بخش‌های مختلف شبکه را بر عهده دارد و به بهبود عملکرد و کارایی شبکه کمک می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × 4 =