رایانش ابری Cloud Computing

رایانش ابری Cloud Computing

رایانش ابری Cloud Computing

Cloud یا همان ابر عبارتی است که امروزه بسیار شنیده می‌شود، تا حدی که در چند سال اخیر معنای واقعی آن نامشخص مانده است. Cloud (ابر) چیست و چه اهمیتی دارد؟ رایانش ابری چه کاربردی می‌تواند داشته باشد؟ برای پاسخ به این سوال‌ها با ادامه‌ی مطلب همراه باشید.

تولد Cloud و رایانش ابری

با اینکه رایانش ابری (Cloud Computing) واژه ای مربوط به قرن 21ام است، اما ایده‌ی آن به سال‌های قبل تر و دقیق تر بگوییم، به سال 1950 میلادی بر می‌گردد. همان روزهایی که اتاق‌های سرور پر از کامپیوترهای بسیار قوی و غول پیکر بودند، کامپیوترهایی که از طریق ترمینال‌های اشتراکی، بین کاربران مختلف به اشتراک گذاشته می‌شدند، در حالیکه بیشتر پردازش‌ها در خود همان کامپیوترها انجام می‌شد.

با در ذهن داشتن این ایده، فقط کافی است که یک فاصله‌ی اینترنت را میان ترمینال‌ها و ابر کامپیوترها تصور کنید، پس از آن متوجه می‌شوید نتیجه‌ی حاصل شباهت بسیار زیادی به رایانش ابری، ذخیره سازی ابری (Cloud Storage) و سایر سرویس‌های ابری امروزی دارد.

رایانش ابری Cloud Computing

یک Cloud یا ابر در واقع تعداد زیادی از کامپیوترها هستند که به هم متصل شده اند و به عنوان یک اکوسیستم عمل می‌کنند. ابرها پیکربندی شده اند تا یک یا چندین سرویس مختلف (مانند ذخیره سازی داده‌ها، تحویل محتوا یا اپلیکیشن ها) را ارائه کنند و کاربران نیز می‌توانند از راه دور به این سرویس‌ها دسترسی داشته باشند.

نتیجه این خواهد بود که کاربران می‌توانند بدون سر و کله زدن با تنظیمات و پیکربندی Cloud به آن دسترسی داشته و از آن استفاده نمایند.

اما چرا واژه‌ی “Cloud” یا همان ابر برای نام گذاری این تکنولوژی انتخاب شده؟ پاسخ این سوال را هیچکس به طور قطع نمی‌داند، اما به دست آوردن یک پاسخ قابل قبول برای آن چندان هم دور از ذهن نیست. وقتی از راه دور به توده‌ی عظیمی از واحدهای منحصر به فرد نگاه کنیم، آن‌ها را به صورت یک ابر (شیء) واحد می‌بینیم. برای این منظور دسته ای از ملخ‌ها یا خفاش‌ها را تصور کنید. حال این تصور می‌تواند به خوبی به کامپیوترها هم تعمیم داده شود.

انواع Cloud و مفهوم آن ها

ابرها به طور معمول به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند : آرایش یا زیرساخت (Deployment) و سرویس (Service).

از دید زیرساختی، ابرها به 4 گروه مختلف تقسیم می‌شوند :

Private Cloud (ابر خصوصی) : این دسته از ابرها فقط توسط یک نهاد یا سازمان واحد مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما با وجود این، باز هم ابر باید خارج از محدوده ی مکانی آن نهاد باشد تا به عنوان ابر طلقی شود. می‌توان به صورت داخلی (توسط سازمانی که از آن استفاده می‌کند) یا به وسیله‌ی شخص یا مرکزی دیگر، یک ابر خصوصی را مدیریت کرد.

Public Cloud (ابر عمومی) : همان طور که از نامش پیداست، ابر عمومی برای استفاده‌ی عموم کاربران به وجود می‌آید. از لحاظ ساختاری، به غیر از محدودیت در افرادی که می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند، تفاوت زیادی بین ابر عمومی و ابر خصوصی وجود ندارد. یک مثال شناخته شده از این نوع ابر ها، DropBox است.

Hybrid Cloud (ابر ترکیبی یا آمیخته) : وقتی که یک ارائه کننده سرویس‌های ابری، ترکیبی از سرویس عمومی و خصوصی ابری را ارائه کند، به آن ابر آمیخته یا هیبردی می‌گوییم. برای مثال زمانی می‌تواند این اتفاق رخ دهد که دو ابر جدا از هم برای به اشتراک گذاشتن عملکردهای خود به یکدیگر می‌پیوندند یا اینکه یک شرکت خاص برای ارائه‌ی سرویس‌های جدید به رشد و گسترش خود روی می‌آورد.

Community Cloud (ابر اجتماعی) : وقتی که یک ابر خصوصی میان چند واحد یا سازمان مختلف به اشتراک گذاشته شود، به آن یک ابر اجتماعی می‌گویند. یا از دید دیگر می‌توان گفت که ابر اجتماعی یک ابر نیمه عمومی است که به تعدادی واحد و سازمان خاص محدود شده است.

رایانش ابری Cloud Computing

در سری اول از مقاله معرفی رایانش ابری، با برخی مفاهیم مرتبط با رایانش ابری یا همان Cloud Computing آشنا شدید؛ در این قسمت نیز به ادامه این مبحث می‌پردازیم. همراه با ما باشید…

از منظر سرویس، در حال حاضر سه دسته‌ی مهم و اصلی وجود دارند که با رشد و پیشرفت سرویس‌های ابری، روز به روز به تعداد آن‌ها اضافه می‌شود :

Infrastructure-as-a-Service یا IaaS (زیر ساخت به عنوان سرویس) : وقتی یک سرویس ارائه شده توسط یک ابر شامل منابع رایانشی و پردازشی مانند سخت افزار سرور، پهنای باند شبکه و یا سیستم های تعادل بار باشد، در این حالت گفته می‌شود که ابر، ارائه کننده‌ی زیر ساخت است. یکی از مثال‌های شناخته شده از این مورد، سرویس‌های وب آمازون است.

Platform-as-a-Service یا PaaS (پلتفرم به عنوان سرویس) : وقتی که ابر محیطی را فراهم می کند که کاربران می‌توانند از آن برای توسعه‌ی نرم افزار استفاده کنند، به آن ارائه دهنده‌ی پلتفرم می‌گویند. این مورد برای کاربرانی که می‌خواهند فقط روی توسعه ی نرم افزار تمرکز کرده و نخواهند که هزینه های خرید یا مدیریت سخت افزار ها و نرم افزار های اساسی برای راه اندازی پلتفرم را به دوش بکشند، بسیار مناسب خواهد بود. یک مثال برای این نوع، Force.com می‌باشد.

Software-as-a-Service یا SaaS (نرم افزار به عنوان سرویس) : در این دسته، سرویسی که به وسیله‌ی ابر ارائه می‌شود، به منظور دادن اجازه دسترسی به کاربران برای استفاده از اپلیکیشن‌ها و برنامه هایی است که روی آن ابر قرار دارند. این دسته متدوال ترین مورد به حساب می‌آید. از Gmail، Basecamp و Netflix می‌توان به عنوان نمونه‌های شناخته شده‌ی آن یاد کرد.

آینده‌ی رایانش ابری

اپلیکیشن‌های موبایل معمولا فایل‌های پشتیبان خود را بر روی فضای ذخیره سازی ابری، ذخیره می‌کنند. از Dropbox و Google Drive گرفته تا برنامه های دیگر. زیر ساخت ابری همان چیزی است که به نام های بزرگی مانند Amazon و YouTube کمک می‌کند تا محتوای خود را به سرعت به کاربران تحویل دهند. بدون ابرها، شاید نیمی از اپلیکیشن‌های وب امروزی را دیگر نداشتیم.

می رسیم به نکته‌ی مهم تر، آینده‌ی رایانش ابری چگونه است و چه اهمیتی برای ما دارد؟

رایانش ابری Cloud Computing

ریسک‌های امنیتی. ذخیره سازی ابری به کاربران این اجازه را می‌دهد که از هر نقطه و مکانی که باشند به داده‌های ذخیره شده شان دسترسی پیدا کنند. با این حال، مسئله‌ی دیگر، اعتماد کردن به ارائه دهنده‌ی سرویس ابری است که آیا می‌توانند تمامی داده‌های شما را کاملا امن نگاه دارند یا نه. همانطور که به جلو می‌رویم، تکنولوژی ابری ملزم خواهد بود که به منظور برطرف کردن نگرانی جامعه از وابستگی به اینگونه سرویس‌ها، سطح امنیت خود را بالاتر ببرد. همچنین در این مطلب از گویا آی تی چند نکته برای ایمن ماندن از خطرات ناشی از سرویس های ابری ذکر شده که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

اپلیکیشن‌های تحت وب بیشتر. روند رو به رشد این زمینه هم اکنون آغاز شده است. شرکت‌های مختلف در حال ایجاد محصولاتی هستند که فقط تحت وب دسترس خواهند بود و با ادامه پیدا کردن این روند، محصولات بیشتری را خواهیم دید که از پیکربندی SaaS استفاده می‌کنند.

اینترنت اشیاء. که بیشتر به عنوان Fog یا مه شناخته می‌شود. اینترنت اشیاء، آینده ای شگفت انگیز برای ما خواهد بود. جهانی را تصور کنید که هر دستگاه و ابزاری به یک شبکه‌ی پهناور محلی متصل شده است و خود آن شبکه نیز یک ابر غول پیکر است. به جای ارسال و دریافت داده‌ها از ابر به صورت از راه دور، همه چیز به صورت کاملا محلی و دسترس خواهد بود و راحتی می‌توانیم از داده‌ها استفاده کنیم.

شما چه چیزی در آینده‌ی رایانش ابری می‌بینید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

شماره تماس: 88884268

ایمیل: info@vcenter.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *