تفاوتهای NFS و CIFS

تفاوتهای NFS و CIFS

NFS مخفف Network File System می باشد که فایل سیستم مخصوص سیستم عاملهای Unix و Linux می باشد. پروتکل NFS این اجازه می دهد تا فایل ها به طور شفاف بین سرورها ، دسکتاپها و لپتابها به اشتراک گذاشته شوند. این یک برنامه کلاینت سروری می باشد که به یک کاربر اجازه ذخیره سازی ، مشاهده و بروزرسانی فایلها در یک کامپیوتر دوردست را می دهد به طوری که انگار آن کامپیوتر، کامپیوتر شخصی کاربر است. با استفاده از NFS ، کاربر یا مدیر سیستم می تواند کل یا قسمتی از یک فایل سیستم را Mount نماید.

CIFS مخفف Common Internet File System می باشد که توسط سیستم عاملهای ویندوز برای به اشتراک گذاری فایلها مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل CIFS از یک مدل برنامه نویسی شده کلاینت سروری استفاده می کند. یک برنامه کلاینتی از برنامه سروری (یک کامپیوتر دیگر) درخواستی انجام می دهد تا به یک فایلی دسترسی پیدا کند یا پیغامی را به برنامه ای که در سرور اجرا می شود ارسال کند. سرور درخواست را انجام و پاسخ را برمی گرداند. پروتکل CIFS را می توان نسخه عمومی و بازطراحی شده پروتکل SMB که مخفف Server Message Block Protocol می باشد دانست که توسط شرکت مایکروسافت توسعه داده شده و استفاده می شود. این پروتکل از پروتکل TCP/IP استفاده می کند.

پروتکلهای NFS و CIFS به عنوان فایل سیستمهای اصلی در شبکه های ذخیره سازی NAS می باشند. در مقایسه NFS با CIFS می توان گفت که پروتکل CIFS از لحاظ ارتباطی چابکتر از پروتکل NFS می باشد. در صورت استفاده از پروتکل CIFS در شبکه های WAN باید حتما این  پروتکل را بهینه سازی نمود.

برخی از مزایای CIFS شامل موارد ذیل می باشد:

1. در محدوده وسیع تری می باشد زیرا قدرت دسترسی اشتراکی به برنامه های مختلفی مانند چاپ، مرورگر اینترنت و بسیاری از برنامه های دیگر را فراهم می سازد.

2. بصورت Unicode بوده و ماهیتا عملکرد بالایی دارد.

3. همچنین گفته شده است که CIFS مجبور نیست فقط برای ویندوز استفاده شود.

البته NFS نسخه های متعددی را تحت سیطره خود دارد و برخی از مزایای آن عبارتند از:

1. در مقایسه با ماهیت مبتنی بر پاسخگو CIFS پیاده سازی NFS بسیار ساده تر است.

2. دارای Caching فایل امن تری می باشد.