مقدمه
Hostname ها استعاره هایی (alias) از IP هستند . یک لیست از hostname ها و آدرسهای IP آنها در (InterNIC ( www.internic.net که بعنوان یک پایگاه داده ای (database) شناخته می شود ،گنجانده شده است.
وقتیکه شما در یک hostname تایپ می کنید مانند ( www.yahoo.com) کامپیوتر شما به دنبال hostname مورد نظر می گردد و IP ی مناسب را می یابد و سپس شما به آن connect می شوید . اما در عوض InterNIC باید فکر اضافه بار (overload) را بکند . ( تصور کنید که تمام جهان به آنها متصل شوند . مطمئناً server های آنها شلوغ و در نتیجه کند خواهد شد و آنها باید برای ارتقاء (upgrade) دائمی و پشتیبان ها (Backup) پول زیادی را پرداخت کنند . و بیاندیشید چه اتفاقی خواهد افتاد اگر database آنها دچار حادثه ای بد و جبران نکردنی شود … . ) جواب این مشکل (DNS Server (Domain Name Service می باشد .
DNS Server : یک server است که hostname ها و آدرس IP آنها را در خود ذخیره دارد . بجای داشتن server های دستی InterNIC همة ISP های این سیاره از یک DNS Server بهره می جویند .
زمانیکه شما در یک hostname تایپ می کنید و به مودم (modem) خود می گویید که به آن وصل شود ، کامپیوتر شما عملی (action) به نام (DNS LOOKUP)جستجوی ِDNS انجام می دهد . بعبارت دیگر کامپیوتر شما از DNS Server درون ISP (سرویس دهندة اینترنت = Internet Service Provider ) آدرس IP مناسب را برای hostname تایپ شده توسط شما درخواست می کند .اگر DNS Server درون ISP شما پاسخ را نداند آنرا از یک DNS Server سطح بالاتر دریافت خواهد کرد . و همینطور اگر DNS Server سطح بالاتر جوابی نداشته باشد باز هم به سراغ DNS Server سطح بالاتر خواهد رفت و … . که در نهایت به بالاترین مرحله یعنی InterNIC خواهد رسید .
اگر DNS Server در اولین مرحله آدرس IP را دانست آنرا به شما خواهد داد و سریعاَ ارتباط برقرار می شود . اگر اینطور نبود ( و آن تنها با درخواست از دیگر Server ها آنرا یافته بود ) در ابتدا آنرا (IP یافت شده ) را به database خود می افزاید و سپس آنرا به شما می دهد و ارتباط کمی دیرتر برقرار می شود . همین امر است که یکی از اختلافات بین ISP ها را مشخص می سازد . که هر چه DNS Server یک ISP از database وسیع تری (نزدیک به InterNIC ) برخوردار باشد، سرعت بالاتری در بازیابی اطلاعات و باز کردن سایت های شما خواهد داشت .
InterNIC : پایگاه داده ای ثبت نام دامنه (Domain Registration Database) و برترین و بزرگترین DNS Server روی زمین می باشد . شما می توانید با مراجعه به آدرس www.internic.net و انتخاب لینکی (link) به نام whois و سپس وارد کردن سایت مورد نظر در فیلد داده شده به جستجو دربارة سایت مربوطه و webserver آن بپردازید که می تواند مفید باشد .
در سیستم های مبتنی بر TCP/IP برای ارتباط کامپیوتر ها با یکدیگر دو راه کلی وجود دارد: ارتباط از طریق IP یا ارتباط از طریق نام سیستم. برای یوزر ها و کاربران حفظ کردن نام به مراتب اسانتر از آدرس IP هست . لذا سیستمی باید وجود داشته باشد تا بتواند اسم را به IP تبدیل کند .
در واقع DNS یک Naming System یا بعبارت دقیق تر Name Resolution هست که توانایی تبدیل نام به IP را دارد.
برای مثال در شبکه شما با File Server بنام FileSRV قصد ارتباط دارید . لذا به طریق زیر ارتباط برقرار می کنید :
مثلا وارد کردن اسم با استفاده از UNC Path که شما را به فایل سروری راهنمایی می کند . در اینصورت ابتدا اسم آن توسط سرور DNS تبدیل به آدرس IP می شود و این آدرس به سیستم شما بر گردانده می شود و سیستم از طریق این آدرس با سرور ارتباط برقرار می کند .
DNS server دارای دو قسمت به نام های forward lookup zone , reverse lookup zone هست که هر کدام وضیفه خاصی دارند. Revers lookup zone مربوط به ترجمه اسم به ای پی و Forward lookup zone مربوط به ترجمه ای پی به اسم هست.
اجزای تشکیل دهنده DNS
1.Logical components-DNS name space
2.Physical components-ZOnes
DNS name space
ِِ DNS name space ساختار و سلسله مراتب استفاده از اسم domain را مشخص میکند.
Zones
را شامل میشوند.zone ها یک شی هستند که پیکربندی DNS
DNSساختار
انواع مختلف zone عبارتند از:
1.Forward lookup zone
2.Reverse lookup zone
Forward lookup zone
این zone اطلاعات تبدیل اسم domain به ip address را در بردارد.
به یاد داشته باشید آدرسی مثل www.subnet.ir را (FQDN(Fully Qualified Domain Name میگویم که subnet.ir اسم دومین و www اسم host میباشد.پس به تعبیری دیگر forward lookup zone عمل تبدیل FQDN را به IP بر عهده دارد
host record ها در forward lookup zone قرار دارند.
host record ها به منظور ذخیره forward lookup zone ساخته میشود.
Reverse lookup zone
این zone حاوی ip address برای host و یک pointer(اشاره گر) برای host record ها در forward lookup zone میباشد .
هر zone میتواند به انواع مختلفی پیکربندی شود:
1.Primary zone
2.secondary zone
3.stub zone
Primary zone یا Default zone
اولین zone که درست میکنیم primary است .
Secondary zone
یک نسخه مشابه از primary zone است که به دلیل back up و load balancing(توزیع بار کاری ) ایجاد میشود.
Stub zone
name server record ها را در بردارد.