نحوه کار مجازی سازی
در این فناوری یک لایه نرم افزاری به نام Hypervisor بین ماشین های مجازی و سخت افزار قرار می گیرد. قلب مجازی سازی همان ماشین های مجازی است که یک سیستم عامل به همراه سرویس ها و برنامه کاربردی داخل آن را شامل می شود.
ماشین های مجازی کاملا از هم تفکیک شده اند و وابستگی به یکدیگر ندارند. وظیفه Hypervisor تخصیص دینامیکی منابع سخت افزاری به ماشین های مجازی در هنگام نیاز آنها و آزاد سازی آنها می باشد. به
این شکل که در ابتدا نرم افزار مجازی سازی یا همان Hypervisor برروی سخت افزار سرور نصب می گردد و سپس در داخل آن به تعداد مورد نیاز ماشین مجازی تعریف می گردد.
پس از این مرحله هر ماشین مجازی مانند یک سخت افزار مستقل عمل می کند که می توان بر روی آن سیستم عامل دلخواه را نصب کرده و سپس سرویسها را راه اندازی نمود. در حالت پیشرفته تر می توان سخت افزار چندین سرور مختلف را به صور منطقی با یکدیگر تجمیع نمود و کل منابع را به صور تجمیعی در اختیار یک Hypervisor قرار داد.