پروتکل NFS
NFS یا Network File System امکان اشتراک دایرکتوری های میان دو سیستم عامل یونیکسی (مانند لینوکس، سولاریس) را فراهم می کند. بطور خلاصه امکانیست که اجازه می دهد تا یک سیستم فایل محلی قابل mount شدن توسط دیگر سیستم ها در شبکه باشند. تمامی نسخه های NFS از پروتکل TCP استفاده می کنند. پروتکل NFSV2 امروزه کمتر استفاده می شود اما پروتکل های NFSV3 و NFSV4 بسیار کاربرد دارند. پروتکل NFSV4 بواسطه فایروال برروی اینترنت کار می کند و همچنین از ویژگی ACL که نیز پشتیبانی می کند. NFSV2 و NFSV3 از پروتکل UDP نیز می توانند استفاده کنند. فایل etc/exports/ بخش اصلی تنظیم NFS است که فهرستی از دایرکتوری های اشتراکی را در خود نگه می دارد. در این فایل تعیین می شود کدام دایرکتوری ها و با چه مجوزهایی از ماشین باید برای چه کسانی و با چه مجوزهایی اشتراک گذاشته شوند.
ویژگی ها
- سازگاری با فایروال ها و ابزار های NAT
- امنیت بالا
- پشتیبانی از کلاینت های یونیکسی (Linux,BSD,Mac OSX) و ویندوزی
- پشتیبانی از ACL
- پشتیبانی از نام فایل های یونیکد
- کارایی بالا حتی بر روی شبکه ها با پهنای باند پایین