آرشیو

ویروس ها و بدافزارها

توصیف	نام
خود را به یک برنامه متصل کرده و کپی های از خود را به برنامه های دیگر منتقل می کند.	Virus
برنامه ای که کپی های خود را به کامپیوتر های دیگر منتقل می کند.	Worm
وقتی فعال می شود که پیشامد خاصی روی دهد.	Logic bomb
برنامه ای که شامل قابلیت های اضافی غیر منتظره است.	Trojan horse
دستکاری یک برنامه به طوری که دست یابی غیر مجاز به عملیاتی را امکان پذیر نماید.	Backdoor(trapdoor)
کد مختص به یک آسیب پذیری منفرد یا مجموعه ای از آسیب پذیری ها.	Exploits
برنامه ای که اقلام جدیدی را روی ماشین مورد تهاجم نصب می کند. یک downloader معمولا با یک برنامه ی الکترونیک ارسال می شود.	Downloaders
ابزارهای یک نفوذگر بداندیش که از آنها برای ورود به ماشین های جدید از راه دور استفاده میکند.	Auto-rooter
مجموعه ای از ابزارها برای تولید ویروس های جدید به صورت خودکار.	Kit (virus generator)
برای ارسال حجم زیادی از هرزنامه های الکترونیک به کار می رود.	Spammer programs
برای حمله به شبکه های کامپیوتری از طریق ایجاد حجم بالایی از ترافیک به کار می رود تا یک حمله ی انکار سرویس (dos) را سازمان دهد.	Flooders
حرکات صفحه کلید در یک کامپیوتر مورد حمله را می یابد.	Keyloggers
مجموعه ای از ابزارهای نفوذگری که پس از این که نفوذگر به سیستم راه یافت از آن ها برای دسترسی به root-level استفاده می کند.	Rootkit
برنامه ای که روی یک سیستم آلوده شده فعال می شود تا حملات بر روی ماشین های دیگر را سازمان دهد.	Zombie

ويروس كامپيوتري چيست؟

ويروس كامپيوتر برنامه‌اي است كه مي‌تواند نسخه‌هاي اجرايي خود را در برنامه‌هاي ديگر قرار دهد. هر برنامه آلوده مي‌تواند به نوبه خود نسخه‌هاي ديگري از ويروس را در برنامه‌هاي ديگر قرار دهد. برنامه‌اي را برنامه ويروس می نامیم كه همه ويژگيهاي زير را داراباشد:

1) تغيير نرم افزارهايي كه به برنامه ويروس متعلق نيستند با چسباندن قسمتهايي از این برنامه به برنامه‌هاي ديگر

2) قابليت انجام تغيير در بعضي از برنامه‌ها.

3) قابليت تشخيص این نکته که برنامه قبلاً دچار تغيير شده است يا خير.

4) قابليت جلوگيري از تغيير بيشتر يك برنامه در صورت تغییراتی در آن بواسطه ی ویروس .

5) نرم افزارهاي تغيير یافته ويژگيهاي 1 الي 4 را دارا هستند . اگر برنامه‌اي فاقد يك يا چند ویژگی از ویژگیهای فوق باشد، نمی توان به طور قاطع آنرا ویروس نامید .

آشنايي با انواع مختلف برنامه‌هاي مخرب :

E-mail virus –

ويروسهايي كه از طريق E-mail وارد سيستم مي‌شوند معمولاً به صورت مخفيانه درون يك فايل ضميمه شده قرار دارند که با گشودن يك صفحه ی HTML يا يك فايل قابل اجراي برنامه‌اي (يك فايل كد شده قابل اجرا) و يا يك word document می توانند فعال‌ شوند.

Marco virus –

اين نوع ويروسها معمولاً به شکل ماکرو در فايلهايي قرار می گیرند كه حاوي صفحات متني (word document) نظير فايلهاي برنامه‌هاي Ms office ( همچون Microsoft word و Excel )هستند .

توضيح ماكرو: نرم افزارهايي مانند Microsoft word و Excel اين امکان را برای كاربر بوجود می آورند كه در صفحه متن خود ماكرويي ايجاد نماید،اين ماكرو حاوي يكسري دستور العملها، عمليات‌ و يا keystroke ها است كه تماماً توسط خود كاربر تعيين ميگردند.

ماكرو ويروسها معمولاً طوري تنظيم شده‌اند كه به راحتي خود را در همه صفحات متني ساخته شده با همان نرم افزار (Excel , ms word) جاي مي‌‌دهند.

اسب تروآ:

اين برنامه حداقل به اندازه خود اسب تروآي اصلي قدمت دارد . عملكرد اين برنامه‌ها ساده و در عین حال خطرناك است.

در حاليكه كاربر متوجه نیست و با تصاویر گرافیکی زیبا و شاید همراه با موسیقی محسور شده ، برنامه عملیات مخرب خود را آغاز می کند.

براي مثال به خيال خودتان بازي جديد و مهيجي را از اينترنت Download كرده‌ايد ولي وقتي آنرا اجرا مي‌كنيد متوجه خواهيد شد که تمامی فايلهاي روي هارد ديسك پاك شده و يا به طور كلي فرمت گرديده است.

كرمها (worm)

برنامه كرم برنامه‌اي است كه با كپي كردن خود توليد مثل مي‌كند. تفاوت اساسي ميان كرم و ويروس اين است كه كرمها براي توليد مثل نياز به برنامة ميزبان ندارند. كرمها بدون استفاده از يك برنامة حامل به تمامي سطوح سيستم كامپيوتري «خزيده» و نفوذ مي‌كنند.

ويروسهاي بوت سكتور و پارتيشن

Boot sector قسمتی از ديسك سخت و فلاپي ديسك است كه هنگام راه اندازی سيستم از روي آن به وسيله كامپيوتر خوانده مي‌شود. Boot Sector یا ديسك سيستم ، شامل كدي است كه براي بار كردن فايلهاي سيستم ضروري است. این ديسكها داده هایی در خود دارند و همچنین حاوي كدي هستند كه براي نمايش پيغام راه اندازی شدن کامپیوتر بوسیلهی آن لازم است .

سكتور پارتيشن اولين بخش يك ديسك سخت است كه پس از راه‌اندازي سيستم خوانده مي‌شود. اين سكتور راجع به دیسک اطلاعاتي نظیر تعداد سكتورها در هر پارتيشن و نیز موقعيت همه ی پارتيشن‌ها را در خود دارد.

سكتور پارتيشن، ركورد اصلي راه‌اندازي يا Master Boot Record -MBR نيز ناميده مي‌شود.

بسياري ازكامپيوترها به گونه ای پيكربندي شده‌‌اند كه ابتدا از روي درايو: A راه‌اندازي میشوند. (اين قسمت در بخش Setup سيستم قابل تغيير و دسترسي است) اگر بوت سكتور يك فلاپي ديسك آلوده باشد، و شما سیستم را از روي آن راه‌اندازي كنيد، ويروس نيز اجرا شده و ديسك سخت را آلوده مي‌كند.

اگر ديسكی حاوي فايلهاي سيستمي هم نبوده باشد ولي‌ به يك ويروس بوت سكتوري آلوده باشد وقتی اشتباهاً ديسكت را درون فلاپي درايو قرار دهيد و كامپيوتر را دوباره‌ راه‌اندازي كنيد پيغام زير مشاهده مي‌شود. ولي به هر حال ويروس بوت سكتوري پيش از اين اجرا شده و ممكن است كامپيوتر شما را نيز آلوده كرده باشد.

Non-system disk or disk error

Replace and press any key when ready

كامپيوترهاي بر پايه Intel در برابر ويروسهاي Boot Sector و Partition Table آسيب پذير هستند.

تا قبل از اینکه سیستم بالا بیاید و بتواند اجرا شود صرفنظر از نوع سیستم عامل می تواند هر کامپیوتری را آلوده سازد.

HOAX – (گول زنك‌ها)

اين نوع ويروسها در قالب پيغامهاي فريب آميزي ، كاربران اينترنت را گول زده و به كام خود مي‌كشد. اين نوع ويروسها معمولاً به همراه يك نامه ضميمه شده از طريق پست الكترونيك وارد سيستم مي‌شوند. متن نامه مسلماً متن مشخصي نیست و تا حدودي به روحيات شخصي نويسنده ويروس بستگی دارد، پیغامها می توانند مضمونی تحدید آمیز یا محبت آمیز داشته باشند و یا در قالب هشداری ، مبنی بر شیوع یک ویروس جدید ئر اینترنت ، یا درخواستی در قبال یک مبلغ قابل توجه و یا هر موضوع وسوسه انگیز دیگر باشد . لازم به ذکر است كه همه اين نامه‌ها اصل نمي‌باشند يعني ممكن است بسیاری از آنها پيغام شخص سازنده ويروس نباشند بلكه شاید پيغام ويرايش شده يا تغيير یافته از يك كاربر معمولي و يا شخص ديگري باشد كه قبلا اين نامه‌ها را دريافت كرده و بدينوسيله ويروس را با پيغامي كاملاً جديد مجدداً ارسال مي‌كند.

نحوه تغيير پيغام و ارسال مجدد آن بسيار ساده بوده ، همين امر باعث گسترش سريع Hoax‌ها شده،‌ با يك دستور Forward مي‌توان ويروس و متن تغيير داده شده را براي شخص ديگري ارسال كرد. اما خود ويروس چه شكلي دارد؟ ويروسي كه در پشت اين پيغامهاي فريب آميز مخفي شده مي‌تواند به صورت يك بمب منطقي ، يك اسب تروا و يا يكي از فايلهاي سيستمي ويندوز باشد. شيوه‌اي كه ويروس Magistre-A از آن استفاده کرده و خود را منتشر مي‌كند.

SULFNBK – يك ويروس، يك شوخي و يا هردو ؟!

سايت خبري سافس چندي پيش خبري مبني بر شناخته شدن يك ويروس جديد منتشر كرد، ويروسي با مشخصه SULFNBK (SULFNBK.EXE)که ممکن است نام آن اغلب برای شما آشنا باشد .

SULFNBK.EXE نام فايلي در سيستم عامل ويندوز 98می باشد كه وظيفه بازيابي اسامي طولاني فايلها را به عهده دارد و در سيستم عامل ويندوز 98 فایلی سودمند می باشد .

اینجاست که می توان به مفهوم واقی HOAX ها پی برد ، فایل SULFNBK.EXE که معمولا از طریق پست الکترونیکی به همراه یک نامه ی فریب آمیز و شاید تهدید آمیز به زبان پروتکلی وارد سیستمها می شود دقیقا در جایی ساکن می شود که فایل سالم SULFNBK.EXEدر آنجاست به بیان بهتر اینکه جایگزین آن فایل سالم می شود. فايل SULFNBK.EXE آلوده در شاخه Command ويندوز 98 ساكن شده و چون به همان شکل و سايز مي‌باشد به همين منظور كاربر متوجه حضور يك ويروس جديد در سيستم خود نخواهد شد ، اينجاست كه فریب خورده، ويروس خطرناك Magistre-A كه در هسته اين فايل وجود دارد در اول ماه ژوين فعال شده و سازنده خود را به مقصودش مي‌رساند. نسخه‌اي ديگر از اين ويروس را مي‌توان يافت كه در 25 ماه مي فعال می شود. تفاوتي كه این ویروس نسخه قبلي خود دارد آنست كه روي فايل SULFNBK.EXE آلوده در درايو C ساكن مي‌شود. لازم به ذكر است اين ويروس در سيستم عامل ويندوز 98فعال شده و حوزه فعاليتش در درايو C مي‌باشد.

تشخيص اينكه فايل SULFNBK.EXE واقعاً آلوده است يا خير دشوار می باشد . البته شايد بعد از ماه ژوئن 2002 از طریق ویروس یابهای جدید مانند Norton Mcafee بتوان آنها را تشخیص داد ، اما در صورت در سترس نبودن ویروس یابهای مذکور ، حداقل می توان SULFNBK.EXE را چه آلوده و چه غیر آلوده پاک کرد ، البته از آنجايي كه فايل SULFNBK.EXE يك فايل سيستمي ويندوز به شمار مي‌رود ممكن است پاك كردن آن به سيستم عامل لطمه وارد كند، از اينرو بد نيست قبل از پاك كردن، نسخه‌اي از آن را بر روي يك فلاپي كپي كرده و نگه داريم. حقيقت آنست كه كمتر كسي ریسک می کند و این قبیل فایلها را اجرا می کند .

پيغامي كه ضميمه اين فايل ارسال مي‌شود نيز در چندین نسخه وجود دارد. همانطور كه قبلا ذکر شد نسخه ی اصل پیغام به زبان پرتغالي است اما ترجمه ی انگليسي و اسپانيولي آن میز یافت شده است .

به هرحال هر ويروس چه از نوع HOAX باشد و چه از انواع ديگر، مدتی چه طولانی و چه کوتاه روي بورس است و معمولاً لطمه‌هاي جبران ناپذیر خود را در همان بدو تولد به جاي گذاشته و بعد از مدتي مهار مي‌شود . نكته ی قابل توجه اینست كه با داشتن خداقل آشنایی از این ویروسها در همان شروع کار به راحتی مي‌توان با نسخه‌هاي جديدتر آن ويروس و يا ويروسهاي مشابه مبارزه كرد.

تروجان چیست ؟ چگونه کار می کند ؟

يك تروجان يك برنامه كامپيوتری می باشد كه جاسوس كامپيوتری نيز ناميده ميشود . يك تروجان وقتی در كامپيوتری اجرا می شود در آن كامپيوتر ماندگار می شود ﴿ مانند ويروسها كه در كامپيوتر می مانند ﴾ . با نصب فايروال و آنتی ويروسها می توانيم جلوی ورود بعضی از آنها را به سيستم خود بگيريم . البته همه تروجانها را آنتی ويروسها نميتوانند تشخيص دهند .

تروجانها اطلاعاتی از كامپيوتر را ﴿ كامپيوتری كه فايل سرور در آن اجرا شده ﴾ به شخصی كه ﴿ هكرها ﴾ آن تروجان را به كامپوتر قربانی فرستاده , می فرستد . اين اطلاعات ميتواند پسوردهای كامپيوتر مانند پسورد Admin و يا پسوردهای اينترنتی مانند Yahoo Password و Internet Connection Password و يا آدرس IP باشد.

اين اطلاعات می توانند در قالب يك ايميل ﴿ E-Mail ﴾ به شخص هكر فرستاده شوند .

بعضی از تروجان ها توانايی سرويس دهی برای هكرها را نيز دارند ; يعنی اگر تروجانی در كامپيوتری اجرا شود فرستنده آن تروجان ميتواند كامپيوتر قربانی را با استفاده از كامپيوتر خود و از راه دور كنترل كند و عملياتی بر روی كامپيوتر ﴿ مانند : حذف فايل , مشاهده درايوها , فرمت كردن درايوها و … ﴾ انجام دهد . البته بايد سرور ﴿ فايل اجرا شده در كامپيوتر قربانی ﴾ اين سرويس دهی ها را دارا باشد .

CELLSAVER – يك اسب تروا

a.k.a CellSaver- Celcom Screen Saver نير ويروسي از نوع HOAX مي‌باشد و علیرغم مدت زیادی که از اولین انتشار آن می گذرد کاربران زیادی را دچار مشکل ساخته است . اين ويروس برای کاربران اینترنت ارسال شده است . نسخه نخست آن در سال 1998 و نسخه جديدتر آن كمي بعد در آوريل 1999 به همراه يك پيغام دروغين منتشر شد.

هرگاه نامه‌اي با عنوان CELLSAVER.EXE به همراه فايلي با همين نام دريافت كرديد سریعا آنرا پاك کرده و از Forward كردن براي شخصی ديگر بپرهيزبد ،اينكار هيچ گونه لذتي نداشته ، فقط به انتشار و بقای بيشتر آن كمك می کند .

اين فايل يك اسب تروا كامل مي‌باشد ، يك فايل Screen Saver زيبا براي ويندوز که به محض اجرا شدن هر كسي را مجذوب و مسحور مي‌گرداند.

احتياط كنيد! CELLSAVER.EXE به محض اجرا شدن ، يك گوشي تلفن بي‌سيم Nokia را بصورت یک Screen Saver بر روی صفحه نمايش نشان مي دهد . در صفحه نمايش اين گوشي، می توان زمان و پيغامهارا ديد. بعد از يكبار اجرا شدن، ويروس فعال شده و شما خيلي زود متوجه خواهيد شد كه سيستم بسيار كند عمل کرده ، قادر به بوت شدن نخواهد بود و اطلاعات رود هارد ديسك نيز پاكسازي مي‌شوند .در نتیجه مجبور به نصب مجددكليه برنامه‌ها خواهيد بود.

در آخر باز هم يادآور مي‌شويم كه هرگز نامه های دريافتي كه كمي ناشناخته و مشكوك به نظر مي‌رسند را باز نكنيد.

ويروسهاي چند جزئي Multipartite virus

بعضي از ويروسها، تركيبي از تكنيكها را براي انتشار استفاده کرده ، فايلهاي اجرائي، بوت سكتور و پارتيشن را آلوده می سازند. اينگونه ويروسها معمولاً تحت windows 98يا Win.Nt انتشار نمي‌يابند.

چگونه ويروسها گسترش مي‌يابند؟

زماني كه يك كد برنامة آلوده به ويروس را اجرا مي‌كنيد، كد ويروس هم پس از اجرا به همراه كد برنامه اصلي ، در وهله اول تلاش مي‌كند برنامه‌هاي ديگر را آلوده كند. اين برنامه ممكن است روي همان كامپيوتر ميزان یا برنامه‌اي بر روي كامپيوتر ديگر واقع در يك شبكه باشد. حال برنامه تازه آلوده شده نيز پس از اجرا دقيقاً عمليات مشابه قبل را به اجرا درمي‌اورد. هنگامیکه بصورت اشتراکی یک کپی از فایل آلوده را در دسترس کاربران دیگر کامپیوترها قرار می دهید ، با اجراي فايل كامپيوترهاي ديگر نيز آلوده خواهند شد. همچنين طبيعي است با اجراي هرچه بيشتر فايلهاي آلوده فايلهاي بيشتري آلوده خواهند شد.

اگر كامپيوتري آلوده به يك ويروس بوت سكتور باشد، ويروس تلاش مي‌كند در فضاهاي سيستمي فلاپي ديسكها و هارد ديسك از خود کپی هایی بجا بگذارد . سپس فلاپي آلوده مي‌تواند كامپيوترهايي را كه از روي‌آن بوت مي‌شوند و نيز يك نسخه از ويروسي كه قبلاً روي فضاي بوت يك هارد ديسك نوشته شده نيز مي‌تواند فلاپي‌هاي جديد ديگري را نيز آلوده نمايد.

به ويروسهايي كه هم قادر به آلوده كردن فايلها و هم آلوده نمودن فضاهاي بوت مي‌باشند اصطلاحاً ويروسهاي چند جزئي (multipartite) می گویند.

فايلهايي كه به توزيع ويروسها كمك مي‌كنند حاوي يك نوع عامل بالقوه مي‌باشند كه می توانند هر نوع كد اجرائي را آلوده ‌كنند. براي مثال بعضي ويروسها كدهاي را آلوده مي‌كنند كه در بوت سكتور فلاپي ديسكها و فضای سيستمي هارد ديسكها وجود دارند.

نوع ديگر این ويروس ها كه به ويروسهاي ماكرو شناخته می شوند ، مي‌توانند عمليات پردازش كلمه‌اي (word processing) يا صفحه‌هاي حاوي متن را كه از این ماكروها استفاده مي‌كنند ، آلوده می کنند. اين امر براي صفحه‌هايي با فرمت HTMl نيز صادق است.

از آنجائيكه يك كد ويروس بايد حتماً قابل اجرا شدن باشد تا اثري از خود به جاي بگذارد از اينرو فايلهايي كه كامپيوتر به عنوان داده‌هاي خالص و تميز با آنها سرو كار دارد امن هستند.

فايلهاي گرافيكي و صدا مانند فايلهايي با پسوند gif . ، jpg ، mp3، wav،…هستند .

براي مثال زماني كه يك فايل با فرمت picture را تماشا مي‌كنيد كامپيوتر شما آلوده نخواهد شد.

يك كد ويروس مجبور است كه در قالب يك فرم خاص مانند يك فايل برنامه‌اي .exe يا يك فايل متني doc كه كامپيوتر واقعاً آن را اجرا مي‌كند ، قرار گیرد .

عمليات مخفيانه ويروس در كامپيوتر

همانطور كه مي‌دانيد ويروسها برنامه‌هاي نرم افزاري هستند .آنها مي‌‌توانند مشابه برنامه‌هايي باشند كه به صورت عمومي در يك كامپيوتر اجرا می گردند .

اثر واقعي يك ويروس بستگي به نويسنده آن دارد. بعضي از ويروسها با هدف خاص ضربه زدن به فايلها طراحي می شوند و يا اینکه در عمليات مختلف كامپيوتر دخالت کرده و ايجاد مشکل مي‌كنند.

ویروسها براحتي بدون آنكه متوجه شويد خود را تكثير کرده ، گسترش مي‌يابند ، در حين گسترش يافتن به فايلها صدمه رسانده و يا ممكن است باعث مشكلات ديگری شوند.

نكته: ويروسها قادر نيستند به سخت افزار كامپيوتر صدمه ای وارد کنند . مثلاً نمی توانند باعث ذوب شدن CPU ، سوختن هارد دیسک و یا انفجار مانیتور و غیره شوند .

ويروسها و E-mail

شما صرفا با خواندن يك متن سادة e-mail يا استفاده از netpost ، ويروسي دريافت نخواهيد كرد. بلكه بايد مراقب پيغامهاي رمز دار حاوي كدهاي اجرائي و يا پيغامهایی بود كه حاوي فايل اجرائي ضميمه شده (يك فايل برنامه‌اي كد شده و يا يك word document كه حاوي ماكروهايي باشد) می باشند. از اين رو براي به كار افتادن يك ويروس يا يك برنامه اسب تروا ، كامپيوتر مجبور به اجرای كدهایی است مي‌توانند يك برنامه ضميمه شده به e-mail ، يك word document دانلود شده از اينترنت و يا حتي مواردی از روي يك فلاپي ديسك باشند.

نكاتي جهت جلوگيري از آلوده شدن سيستم

اول از هرچيزي به خاطر داشته باشيد اگر برنامه ای درست کار نکند یا کلا کامپیوتر در بعضی از عملیات سریع نباشد بدان معنا نيست كه به ویروس آلوده شده است .

اگر از يك نرم افزار آنتي ويروس شناخته شده و جديد استفاده نمي‌كنيد در قدم اول ابتدا اين نرم افزار را به همراه كليه امكاناتش بر روي سيستم نصب كرده و سعي كنيد آنرا به روز نگه داريد.

اگر فكر مي‌كنيد سيستمتان آلوده است سعي كنيد قبل از انجام هر كاري از برنامه آنتي ويروس خود استفاده كنيد.( البته اگر قبل از استفاده از آن، آنرا بروز كرده باشيد بهتر است). سعي كنيد بيشتر نرم افزارهاي آنتي ويروس را محك زده و مطمئن ترین آنها را برگزينيد.

البته بعضي وقتها اگر از نرم افزارهاي آنتي ويروس قديمي هم استفاده كنيد، بد نيست. زيرا تجربه ثابت كرده که ویروس یابهای قدیمی بهتر می توانند ویروسهایی را که برای مدتی فعال بوده و به مرور زمان بدست فراموشی سپرده شده اند را شناسایی و پاکسازی کنند .

ولي اگر جزء افرادي هستيد كه به صورت مداوم با اينترنت سروكار داريد حتماً به يك آنتي ويروس جديد و به روز شده نیاز خواهید داشت .

براي درك بهتر و داشتن آمادگي در هر لحظه براي مقابله با نفوذ ويروسها به نكات ساده ی زیر توجه کنید :

1- همانطور كه در بالا ذکر شد از يك كمپاني مشهور و شناخته شده‌ بر روي سيستم تان یک نرم افزار آنتی ویروس نصب كرده و سعي كنيد هميشه آنرا به روز نگه داريد.

2- همیشه احتمال ورود ويروسهاي جديد به سيستم وجود دارد . پس يك برنامه آنتي ويروس كه چند ماه به روز نشده نمي‌تواند در مقابل جريان ويروسها مقابله كند.

3-توصیه می شود براي آنكه سيستم امنيتي كامپيوتر از نظم و سازماندهي برخوردار باشد برنامه a.v (آنتي ويروس) خود را سازماندهي نمائيد ، مثلاً قسمت configuration نرم افزار a.v. خود را طوري تنظيم كنيد كه به صورت اتوماتيك هر دفعه كه سيستم بوت مي‌شود آن را چك نمايد، اين امر باعث مي‌شود سيستم شما در هر لحظه در مقابل ورود ويروس و يا هنگام اجراي يك فايل اجرائي ايمن شود.

4- برنامه‌هاي آنتي ويروس در يافتن برنامه‌هاي اسب تروآ خيلي خوب عمل نمي‌كنند از اين رو در باز كردن فايلهاي باينري و فايلهاي برنامه‌هاي excel و Word كه از منابع ناشناخته و احياناً مشكوك مي‌باشند محتاط عمل كنيد.

5-اگر براي ايميل و يا اخبار اينترنتي بر روي سيستم خود نرم افزار كمكي خاصي داريد كه قادر است به صورت اتوماتيك صفحات Java script و word macro ها و يا هر گونه كد اجرائي موجود و يا ضميمه شده به يك پيغام را اجرا نمايد توصيه مي‌شود اين گزينه را غير فعال (disable) نمائيد.

6-از باز کردن فایلهایی که از طریق چت برایتان فرستاده می شوند ، پرهیز کنید.

7- اگر احياناً بر روي هارد ديسك خوداطلاعات مهمي داريد حتماً از همه آنها نسخه پشتيبان تهيه كنيد تا اگر اطلاعات شما آلوده شده اند يا از بين رفتند بتوانيد جايگزين كنيد.

نكاتي براي جلوگيري از ورود كرمها به سيستم :

از آنجائيكه اين نوع برنامه‌ها (worms) امروزه گسترش بيشتري يافته و بايد بيشتر از ساير برنامه‌هاي مخرب از آنها دوري كنيم، از اين رو به اين نوع برنامه هاي مخرب بيشتر مي‌پردازيم.

كرمها برنامه‌هاي كوچكي هستند كه با رفتاري بسيار موذيانه به درون سيستم رسوخ كرده، بدون واسطه خود را تكثير كرده و خيلي زود سراسر سيستم را فرا مي‌گيرند. در زير نكاتي براي جلوگيري از ورود كرمها آورده شده است.

1) بيشتر كرمهايي كه از طريق E-mail گسترش پيدا مي‌كنند از طريق نرم افزارهاي microsoft outlook و يا out look express وارد سيستم مي‌شوند. اگر شما از اين نرم افزار استفاده مي‌كنيد پيشنهاد می شود هميشه آخرين نسخه security patch اين نرم افزار را از سايت microsoft دريافت و به روز كنيد.

همچنين بهتر است علاوه بر به روز كردن اين قسمت از نرم افزار outlook سعي كنيد ساير نرم افزارها و حتي سيستم عامل خود را نيز در صورت امكان هميشه به روز نگه داريد، و يا حداقل بعضي از تكه‌هاي آنها را كه به صورت بروز درآمده قابل دسترسي است.

اگر از روي اينترنت بروز مي‌كنيد و یا از cd ها و بسته‌هاي نرم افزاري آماده در بازار ،از اصل بودن آنها اطمينان حاصل كنيد.

2) تا جاي ممكن در مورد e-mail attachment ها محتاط باشيد. چه در دريافت e-mail و چه در ارسال آنها.

3) هميشه ويندوز خود را در حالت show file extensions قرار دهيد.

اين گزينه در منوي Tools/folder option/view با عنوان “Hide file extensions for known file Types” قرار داردكه به صورت پيش فرض اين گزينه تيك خورده است، تيك آنرا برداريد.

4) فايلهاي attach شده با پسوندهاي SHS و VBS و يا PIF را هرگز باز نكنيد. اين نوع فايلها در اكثر موارد نرمال نيستند و ممكن است حامل يك ويروس و يا كرم باشند.

5) هرگز ضمائم دو پسوندي را باز نكنيد.

email attachment هايي با پسوندهایی مانند Neme.BMP.EXE و يا Name.TxT.VBS و …

6) پوشه‌هاي موجود بر روي سيستم خود رابجز در مواقع ضروري با ديگر كاربران به اشتراك نگذاريد . اگر مجبور به اين كار هستيد، اطمينان حاصل كنيد كه كل درايو و يا شاخه ويندوز خود را به اشتراك نگذاشته اید.

7) زماني كه از كامپيوتر استفاده نمي‌كنيد كابل شبكه و يا مودم را جدا كرده و يا آنها را خاموش كنيد.

8) اگر از دوستي كه به نظر می رسد ناشناس است ایمیلی دريافت كرديد قبل از باز كردن ضمائم آن حتماً متن را چند بار خوانده و زماني كه مطمئن شدید از طرف يك دوست است ، آنگاه سراغ ضمائم آن برويد.

9)توصیه می شود فايلهاي ضميمه شده به ايميل‌هاي تبليغاتي و يا احياناً weblink هاي موجود در آن‌ها را حتي الامكان باز نكنيد.

10) از فايلهاي ضميمه شده‌اي كه به هر نحوي از طريق تصاوير و يا عناوين خاص، به تبلیغ مسائل جنسي و مانند آن می پردازند ، دوري كنيد. عناويني مانند porno.exe و يا pamela-Nude.VBS كه باعث گول خوردن كاربران مي‌شود.

11) به آيكون فايلهاي ضميمه شده نيز به هيچ عنوان اعتماد نكنيد. چرا که ممكن است كرمهايي در قالب فايل عكس و يا یک فایل متني فرستاده شود ولي در حقيقت اين فايل يك فايل اجرائي بوده و باعث فريب خوردن كاربر مي‌شود.

12)در massenger هايي مانند IRC، ICQ و يا AOL به هيچ عنوان فايلهاي ارسالي از جانب كاربران ناشناس on-line درchat system ها را قبول (accept) نكنيد.

13) از Download كردن فايل از گروه‌هاي خبري همگاني نیز پرهيز كنيد.(usenet news) زيرا اغلب گروه‌هاي خبري خود يكي از علل پخش ويروس می باشند .

CODERED يك نوع كرم اينترنتي

مركز تطبيق و هماهنگي Cert در پتيسبورگ كه مركزي براي بررسي اطلاعات سري كامپيوتري است، اذعان مي‌دارد كه ويروس CODERED احتمالاً به درون بيش از 280000 دستگاه متصل به اينترنت كه از سيستم عاملهاي NT4.0 و ويندوز 2000 استفاده مي‌كنند نفوذ كرده است. حال آنكه اين سيستم عاملها ، داراي مزيت محافظتی به وسيلة نرم افزارهاي خطاياب IIS5 و IIS4 می باشند .

هنگامي كه هر دو گونه اين ويروس (نسخه‌هاي 29.A و codered II ) تلاش مي‌كنند تا روي سرورهايي كه به وسيله سرويس‌هاي شاخص نرم افزارهاييكه IIS از لحاظ ضعفهاي عبوري يا مقاومت در برابر ويروسهاي جديد اصلاح نشده‌اند ، نفوذ و منتشر شوند،‌ يكي از دو نسخه قديمي اين ويروس طوري تنظيم شده است كه صفحات اوليه اتصال اينترنتي معروف به Homepage و يا start page مربوط به وب سرور آلوده شده را از حالت طبيعي خارج سازد.

اين ويروس طوري تنظيم شده است كه تا بيستمين روز ماه منتشر مي‌شود ،آنگاه با حالتي كه cert آن را مرحله ويرانگر ناميده است، چنان عمل مي‌كند كه خود سرويس محافظ شخصي را بر عليه آدرس اينترنتي داده شده وادار به خرابكاري مي‌كند. جالب است بدانيد اولين آدرس اينترنتي داده شده به ويروس وب سرور كاخ سفيد بوده است.

به نظر می رسد که این ویروس در آخرين ساعت بيست و هفتيمن روز ماه، بمباران و انتشارهاي خود را متوقف كرده ، وارد مرحله خواب موقتي شده و خود را غير فعال مي‌كند. حال آیا ويروس قدرت اين را دارد كه در اولين روز ماه بعد ، خود را براي فعاليتي دوباره بيدار كند.

يك مركز تحقيقات تخصصي كه در اوهايو ايالات كلمبيا شركتي مشاوره‌اي و فني است، به بررسي و تست ويروس Codered پرداخته و به اين نتيجه رسيده است كه اين مزاحم خواب آلود مي‌تواند دوباره خود را فعال کرده و فرآيند جستجوی ميزبانان جديد را از سر بگيرد.

بررسيها و نتايج به دست آمده نشان مي دهند كه codered براي شروع فعاليت مجدد، فايل مخصوصي را جستجو کرده و تا زمان پيدا كردن آن فايل و ساختن درايو مجازي خاصي به نام تروآ (Trojan) در حالت خواب باقي مي‌ماند.

كارشناسان فني بر اين عقيده‌اند كه اين ويروس مجبور نيست خود را بيدار و فعال كند تا برای سیستمها تحديدی جدي به حساب آید. در حال حاضر سيستم‌هاي آلوده ی بسیاری وجود دارند كه ناخودآگاه براي انتشار و سرايت ويروس به سيستم‌هاي ديگر تلاش مي‌كنند. يكي از كارشناسان SARC يكي از مراكز تحقيقاتي مي‌گويد : از آنجا كه كامپيوترهاي زيادي هستند که ساعتها درست تنظيم نشده ، شاهد انتشار مجدد اين ويروس خواهيم بود. تنها يكي از سيستم‌هاي آلوده، براي انتشار موج جديدي از اختلالات كافي خواهد بود.

محاسبات مركز تطبيق و هماهنگي CERT نشان مي‌دهد كه ويروس Codered 250000 ، سرور ويندوزهايي كه در خلال 9 ساعت اول فعاليت زود هنگام خود، سرور ویندوزهایی که آسیب پذیر بوده اند را آلوده ساخته است. بولتن خبري CERT تخمين مي‌زند كه با شروع فعاليت ويروس از يك ميزبان آلوده، زمان لازم براي آلوده شدن تمام سيستم‌هايي كه عليرغم استفاده از نرم افزارهاي IIS (البته نسخه‌هاي قديمي آن) همچنان آسيب پذير مانده‌اند، كمتر از 18 ساعت است! اين رخدادها، اين سوال را تداعی می کنند كه چه تعداد از كامپيوترهاي آلوده شده قبلي، تاكنون اصلاح و پاكسازي شده‌اند؟ اگرچه سرور كاخ سفيد، هدف اصلي حملات خرابكارانه Codered بوده است،‌ با اين حال اين كرم كينه جو هنوز مشكلات بسیاری را براي ميزبانان به وجود مي‌آورد.

ویروس ها چگونه کار می کنند ؟

ویروس های رایانه ای بسیار اسرار آمیز هستند و توجه بسیاری از برنامه ویسان مشاوران امنیتی شبکه های اینترنتی و حتی افراد عادی که از رایانه برای کارهای معمولی خود استفاده میکنند را به خود جلب کرده اند و سالانه هزینه هنگفتی برای جلوگیری ازانتشار و بالا بردن امنیت شبکه ها و رایانه ها د رمقابل ویروس ها صرف می شود. اگر بخواهیم از دید دیگری به ویروس ها نگاه کنیم نقاط آسیب پذیری و میزان آسیب پذیر بودن سیستم رایانه ای خود و یا اکنیت شبکه ای که ما د رحال کار با آن هستیم به ما نشان می دهند که البته ممکن است این کار کمی برایمان گران تمام شود!

یک ویروس که از طراحی و زیر ساخت پیچیده و سازمان یافته ای بهره مند باشد می تواند تاثیرات شگفت انگیز و در بعضی موارد مخرب بر روی شبکه اینترنت بگذارد. اثراتی که این ویروس ها بر اینترنت میگذارند و تعداد رایانه ها یی که آلوده می کنند خود گواه ارتباطات پیچیده و عظیم انسان ها و رایانه ها و شبکه های اطلاع زسانی در اینترنت می باشد.

برای مثال ویروس جدید مایدمMydoom worm)) تخمین زده شده که در یک روز حدود 255 هزار رایانه را آلوده کرده باشد. ویروس ملیسا( Melissa virus ) در سال 99 و من شما را دوست دارم I LOVE YOU در سال 2000 که ویروس های قدرتمندی که مایکروسافت و بسیاری از شرکت های ارائه دهنده سرویس ایمیل را مجبور کرد تا زمان پاک سازی و رفع مشکلات بوجود آمده توسط ویروس سرورهای خود را خاموش کنند . شاید وقتی کمی تحقیق کنید و عملکرد این ویروس ها را مورد مطالعه قرار دهید بسیار شگفت زده خواهید شد وقتی بفهمید که این ویروس ها بطرز بسیار ساده ای این کار ها را انجام می دهند. اگر در زمینه برنامه نویسی اطلاعات مختصر و یا حتی زبان برنامه نویسی بلد باشید با دیدن کد های برنامه این ویروس ها به ساده بودن و طرز کار ساده آن ها پی خواهید برد و از آن شگفت زده می شوید.

کرمهای اینترنتی مفید

خبرگزاری BBC در می ۲۰۰۱ خبر از ظهور و گسترش کرمی به نام کرم پنیر (Cheese worm) داد. محتوای خبر نشان از فعالیت این کرم علیه هکرها میداد، نه به نفع آنان!

«یک ویروس مفید در حال گشت در اینترنت است و شکاف امنیتی کامپیوترها را بررسی و در صورت یافتن، آنها را می‌بندد. هدف این کرم، کامپیوترهای با سیستم عامل لینوکس است که توسط یک برنامه مشابه اما زیان‌رسان قبلا مورد حمله قرار گرفته‌اند.»

اما این کرم توسط شرکت‌های تولید آنتی‌ویروس تحویل گرفته نشد! چراکه آنان معتقد بودند هر نرم‌افزاری که تغییراتی را بدون اجازه در یک کامپیوتر ایجاد کند، بالقوه خطرناک است.

در مارس همین سال یک برنامه زیان‌رسان با عنوان Lion worm (کرم شیر) سرویس‌دهندگان تحت لینوکس بسیاری را آلوده و درهای پشتی روی آنها نصب کرده بود تا ایجادکنندگان آن بتوانند از سرورها بهره‌برداری کنند. کرم همچنین کلمات عبور را می‌دزدید و به هکرهایی که از این ابزار برای ورود غیرمجاز استفاده می‌کردند، می‌فرستاد. این درهای پشتی می‌توانستند برای حملات DoS نیز استفاده شوند.

کرم پنیر تلاش می‌کرد بعضی از خسارات وارده توسط کرم شیر را بازسازی کند. در حقیقت کرم پنیر شبکه‌هایی با آدرسهای مشخص را پیمایش می‌کرد تا آنکه درهای پشتی ایجاد شده توسط کرم شیر را بیابد،‌ سپس برای بستن سوراخ، وصله آنرا بکار می‌گرفت و خود را در کامپیوتر ترمیم‌شده کپی می‌کرد تا برای پیمایش شبکه‌های دیگر با همان شکاف امنیتی از این کامپیوتر استفاده کند.

مدیران سیستمها که متوجه تلاشهای بسیاری برای پیمایش سیستمهایشان شده بودند، دنبال علت گشتند و کرم پنیر را مقصر شناختند. ارسال گزارشهای آنها به CERT باعث اعلام یک هشدار امنیتی گردید.

این برنامه با مقاصد بدخواهانه نوشته نشده بود و برای جلوگیری از فعالیت هکرهای مزاحم ایجاد گشته بود. اما بهرحال یک «کرم» بود. چرا که یک شبکه را می‌پیمایید و هرجا که میرفت خود را کپی ‌می‌کرد.

زمانیکه بحث کرم پنیر مطرح شد، بعضی متخصصان امنیت شبکه‌های کامپیوتری احساس کردند که ممکن است راهی برای مبارزه با شکافهای امنیتی و هکرهای آسیب‌رسان پیدا شده باشد. یکی از بزرگترین علتهای وجود رخنه‌های امنیتی و حملات در اینترنت غفلت یا تنبلی بسیاری از مدیران سیستمهاست. بسیاری از مردم سیستمهای خود را با شکافهای امنیتی به امان خدا! رها می‌کنند و تعداد کمی زحمت نصب وصله‌های موجود را می‌دهند.

بسیاری از مدیران شبکه‌ها از ورود برنامه‌ها و بارگذاری وصله‌ها ابراز نارضایتی می‌کنند. این نکته‌ای صحیح است که یک وصله ممکن است با برنامه‌های موجود در کامپیوتر ناسازگار باشد. اما در مورد یک کرم مفید که وجود شکافهای امنیتی در سیستمها را اعلام می‌کند، چه؟ این روش مشکل مدیرانی را که نمی‌توانند تمام شکافهای امنیتی را ردیابی کنند، حل می‌کند. بعضی می‌گویند که برنامه‌های ناخواسته را روی سیستم خود نمی‌خواهند. در پاسخ به آنها گفته می‌شود «اگر شکاف امنیتی در سیستم شما وجود نداشت که این برنامه‌ها نمی‌توانستند وارد شوند. یک برنامه را که سعی می‌کند به شما کمک کند، ترجیح می‌دهید یا آنهایی را که به سیستم شما آسیب می‌رسانند و ممکن است از سیستم شما برای حمله به سایرین استفاده کنند؟ »

این آخری، یک نکته مهم است. رخنه‌های امنیتی کامپیوتر شما فقط مشکل شما نیستند؛ بلکه ممکن است برای سایر شبکه‌ها نیز مساله‌ساز شوند. ممکن است فردی نخواهد علیه بیماریهای مسری واکسینه شود، اما بهرحال بخشی از جامعه‌ای است که در آن همزیستی وجود دارد.

آنچه که در این میان آزاردهنده است این است که هرساله برای امنیت اتفاقات بدی رخ میدهد، و هرچند تلاشهایی برای بهبود زیرساختهای امنیتی انجام می‌گیرد، اما برای هر گام به جلو، دو گام باید به عقب بازگشت. چرا که هکرها باهوش‌تر و در نتیجه تهدیدها خطرناکتر شده‌اند. و شاید بدلیل تنبلی یا بار کاری زیاد مدیران شبکه باشد.

در بیشتر موارد، مشکلات بزرگ امنیتی که هر روزه درباره آنها می‌خوانید، بخاطر وجود حملاتی است که برروی سیستمهایی صورت می‌گیرد که به علت عدم اعمال وصله‌ها، هنوز مشکلات قدیمی را درخود دارند.

بنابه عقیده بعضی، اکنون زمان استفاده از تدبیر براساس کرم! و ساختن کرمهای مفید برای ترمیم مشکلات است. درباره این روش قبلا در مجامع مربوط به امنیت بحث شده است و البته هنوز اعتراضات محکمی علیه استفاده از آنها وجود دارد. اما در مواجهه با شبکه های zombie (کامپیوترهای آلوده ای که برای حملات DoS گسترده، مورد استفاده قرار می گیرند) که تعداد آنها به دههاهزار کامپیوتر میرسد، می توانند یک شبه! توسط کرمهای مفید از کار انداخته شوند.

البته، یک کرم مفید هنوز یک کرم است و بحث دیگری که در اینجا مطرح می شود این است که کرمها ذاتا غیرقابل کنترل هستند، به این معنی که کرمهای مفید هم باعث بروز مشکلات ترافیک می شوند و بصورت غیرقابل کنترلی گسترده می گردند. این مساله در مورد بیشتر کرمها صدق می کند، اما دلیل آن این است که تاکنون هیچ کس یک کرم قانونی! و بدرستی برنامه نویسی شده ایجاد نکرده است. می توان براحتی کنترلهای ساده ای همچون انقضاء در زمان مناسب و مدیریت پهنای باند را که این تاثیرات ناخوشایند را محدود یا حذف کند، برای یک کرم مفید تصور کرد.

اشکال وارده به ایجاد یک کرم قانونی و مناسب این است که زمان زیادی می طلبد، بسیار بیشتر از زمانی که یک کرم گسترش پیدا می کند. در پاسخ می توان گفت بیشتر کرمها از مسائل تازه کشف شده بهره نمی برند. بیشتر آنها از شکافهای امنیتی استفاده می کنند که مدتهاست شناخته شده اند.

تعدادی پرسش وجود دارد که باید پاسخ داده شوند. چه کسی این کرمها را طراحی و مدیریت می کند؟ دولت، CERT، فروشندگان یا اینکه باید تشکل هایی براه انداخت؟ برای ترمیم چه ایراداتی باید مورد استفاده قرار گیرند؟ روند اخطار برای سیستمهایی که توسط یک کرم مفید وصله شده اند، چیست؟ آیا پیامی برای مدیر شبکه بگذارد؟ که البته هیچ کدام موانع غیرقابل حلی نیستند.

بهرحال، بهترین کار مدیریت صحیح سیستمهایتان است، بنحوی که با آخرین ابزار و وصله های امنیتی بروز شده باشند. در این صورت دیگر چندان نگران وجود کرمها در سیستمهایتان نخواهید بود.

آنچه که نمی توان در مورد آن با اطمنیان صحبت کرد، امن و موثر بودن یک کرم مفید است، که این مطلب مطالعات و تحقیقات جدی را می طلبد. بعلاوه اینکه، اگر برنامه نوشته شده در دنیای بیرون متفاوت از آزمایشگاه رفتار کند، چه کسی مسوولیت آنرا می پذیرد؟ مساله بعدی اینست که تحت قانون جزایی بعضی کشورها، هک کردن یک سیستم و تغییر دیتای آن بدون اجازه زیان محسوب می شود و چنانچه این زیان به حد مشخصی مثلا ۵هزار دلار برسد، تبهکاری بحساب می آید، حتی اگر قانون جنایی حمایتی برای نویسندگان کرمهای مفید درنظر بگیرد. ایده اصلی در این بین، اجازه و اختیار برای دستیابی به کامپیوتر و تغییر دیتای آن یا انجام عملیاتی بر روی آن است. از منظر قانونی، این اجازه می تواند از طرقی اعطاء شود. بعلاوه اینکه سیستمهایی که امنیت در آنها رعایت نشود، اساسا به هر کس اجازه تغییر دیتا را می دهند.

خوشبختانه، روشهای محدودی برای اخذ اجازه وجود دارد. برای مثال، ISPها از پیش بواسطه شرایط خدمات رسانی به مشتریانشان اجازه تغییر دیتا را دارند. یک ISP معتبر ممکن است حتی سرویس بروز رسانی رایگان یک برنامه ضدویروس را نیز به مشتریانش ارائه کند.

راه دیگر اخذ اجازه از طریق پروانه های دولتی است. مثلا در بعضی کشورها، افسران پلیس این قدرت را دارند که بتوانند تحت قوانین محدود و شرایط خاصی وارد فضای خصوصی افراد شوند. مثال دیگر در مورد سارس است. افراد می توانند بخاطر سلامت عمومی قرنطینه شوند، اما فقط توسط افرادی که اختیارات دولتی دارند.

در آخر توجه شما را به یک مساله جلب می کنیم: اجرای قوانین سلامت بیشتر بصورت محلی است، در حالیکه اینترنت ماهیت دیگری دارد. ممکن است بتوان در بعضی کشورها به سوالات مربوط در مورد نوشتن و گسترش کرمهای مفید جواب داد، اما کاربران کشورهای دیگر را شامل نمی شود.

توسط

در

مراحل اوليه ايجاد امنيت در شبکه

شبکه های کامپيوتری زير ساخت لازم برای عرضه اطلاعات در يک سازمان را فراهم می نمايند . بموازات رشد و گسترش تکنولوژی اطلاعات، مقوله امنيت در شبکه های کامپيوتری ، بطور چشمگيری مورد توجه قرار گرفته و همه روزه بر تعداد افرادی که علاقه مند به آشنائی با اصول سيستم های امنيتی در اين زمينه می باشند ، افزوده می گردد . در اين مقاله ، پيشنهاداتی در رابطه با ايجاد يک محيط ايمن در شبکه ، ارائه می گردد .

سياست امنيتی

يک سياست امنيتی، اعلاميه ای رسمی مشتمل بر مجموعه ای از قوانين است که می بايست توسط افراديکه به يک تکنولوژی سازمان و يا سرمايه های اطلاعاتی دستيابی دارند، رعايت و به آن پايبند باشند . بمنظور تحقق اهداف امنيتی ، می بايست سياست های تدوين شده در رابطه با تمام کاربران ، مديران شبکه و مديران عملياتی سازمان، اعمال گردد . اهداف مورد نظر عموما” با تاکيد بر گزينه های اساسی زير مشخص می گردند .

” سرويس های عرضه شده در مقابل امنيت ارائه شده ، استفاده ساده در مقابل امنيت و هزينه ايمن سازی در مقابل ريسک از دست دادن اطلاعات ”

مهمترين هدف يک سياست امنيتی ، دادن آگاهی لازم به کاربران، مديران شبکه و مديران عملياتی يک سازمان در رابطه با امکانات و تجهيزات لازم ، بمنظور حفظ و صيانت از تکنولوژی و سرمايه های اطلاعاتی است . سياست امنيتی ، می بايست مکانيزم و راهکارهای مربوطه را با تاکيد بر امکانات موجود تبين نمايد . از ديگر اهداف يک سياست امنيتی ، ارائه يک خط اصولی برای پيکربندی و مميزی سيستم های کامپيوتری و شبکه ها ، بمنظور تبعيت از سياست ها است . يک سياست امنيتی مناسب و موثر ، می بايست رضايت و حمايت تمام پرسنل موجود در يک سازمان را بدنبال داشته باشد .

يک سياست امنيتی خوب دارای ويژگی های زير است :

امکان پياده سازی عملی آن بکمک روش های متعددی نظير رويه های مديريتی، وجود داشته باشد .

امکان تقويت آن توسط ابزارهای امنيتی ويا دستورات مديريتی در موارديکه پيشگيری واقعی از لحاظ فنی امکان پذير نيست ، وجود داشته باشد .

محدوده مسئوليت کاربران ، مديران شبکه و مديران عملياتی بصورت شفاف مشخص گردد .

پس از استقرار، قابليت برقرای ارتباط با منابع متفاوت انسانی را دارا باشد . ( يک بار گفتن و همواره در گوش داشتن )

دارای انعطاف لازم بمنظور برخورد با تغييرات درشبکه باشد .( سياست های تدوين شده ، نمونه ای بارز از مستندات زنده تلقی می گردنند . )

سيستم های عامل و برنامه های کاربردی : نسخه ها و بهنگام سازی

در صورت امکان، می بايست از آخرين نسخه سيستم های عامل و برنامه های کاربردی بر روی تمامی کامپيوترهای موجود در شبکه ( سرويس گيرنده ، سرويس دهنده ، سوئيچ، روتر، فايروال و سيستم های تشخيص مزاحمين ) استفاده شود . سيستم های عامل و برنامه های کاربردی می بايست بهنگام بوده و همواره از آخرين امکانات موجود بهنگام سازی ( patches , service pack , hotfixes) استفاده گردد . در اين راستا می بايست حساسيت بيشتری نسبت به برنامه های آسيب پذير که زمينه لازم برای متجاوزان اطلاعاتی را فراهم می نمايند ، وجود داشته باشد .

برنامه های : IIS ,OutLook , Internet Explorer , BIND و sendmail بدليل وجود نقاط آسيب پذير می بايست مورد توجه جدی قرار گيرند . متجاوزان اطلاعاتی ، بدفعات از نقاط آسيب پذير برنامه های فوق برای خواسته های خود استفاده کرده اند .

شناخت شبکه موجود

بمنظور پياده سازی و پشتيبانی سيستم امنيتی ، لازم است ليستی از تمام دستگاههای سخت افزاری و برنامه های نصب شده ، تهيه گردد . آگاهی از برنامه هائی که بصورت پيش فرض نصب شده اند، نيز دارای اهميت خاص خود است ( مثلا” برنامه IIS بصورت پيش فرض توسط SMS و يا سرويس دهنده SQL در شبکه های مبتنی بر ويندوز نصب می گردد ) . فهرست برداری از سرويس هائی که بر روی شبکه در حا ل اچراء می باشند، زمينه را برای پيمايش و تشخيص مسائل مربوطه ، هموار خواهد کرد .

سرويس دهندگان TCP/UDP و سرويس های موجود در شبکه

تمامی سرويس دهندگان TCP/UDP در شبکه بهمراه سرويس های موجود بر روی هر کامپيوتر در شبکه ، می بايست شناسائی و مستند گردند . در صورت امکان، سرويس دهندگان و سرويس های غير ضروری، غير فعال گردند . برای سرويس دهندگانی که وجود آنان ضروری تشخيص داده می شود، دستيابی به آنان محدود به کامپيوترهائی گردد که به خدمات آنان نيازمند می باشند . امکانات عملياتی را که بندرت از آنان استفاده و دارای آسيب پذيری بيشتری می باشند ، غير فعال تا زمينه بهره برداری آنان توسط متجاوزان اطلاعاتی سلب گردد. توصيه می گردد ، برنامه های نمونه (Sample) تحت هيچ شرايطی بر روی سيستم های توليدی ( سيستم هائی که محيط لازم برای توليد نرم افزار بر روی آنها ايجاد و با استفاده از آنان محصولات نرم افزاری توليد می گردند ) نصب نگردند .

رمزعبور

انتخاب رمزعبور ضعيف ، همواره يکی از مسائل اصلی در رابطه با هر نوع سيستم امنيتی است . کاربران، می بايست متعهد و مجبور به تغيير رمز عبور خود بصورت ادواری گردند . تنظيم مشخصه های رمز عبور در سيستم های مبتنی بر ويندوز، بکمک Account Policy صورت می پذيرد . مديران شبکه، می بايست برنامه های مربوط به تشخيص رمز عبور را تهيه و آنها را اجراء تا آسيب پذيری سيستم در بوته نقد و آزمايش قرار گيرد .

برنامه های john the Ripper ، LOphtcrack و Crack ، نمونه هائی در اين زمينه می باشند . به کاربرانی که رمز عبور آنان ضعيف تعريف شده است ، مراتب اعلام و در صورت تکرار اخطار داده شود ( عمليات فوق، می بايست بصورت متناوب انجام گيرد ) . با توجه به اينکه برنامه های تشخيص رمزعبور،زمان زيادی از پردازنده را بخود اختصاص خواهند داد، توصيه می گردد، رمز عبورهای کد شده ( ليست SAM بانک اطلاعاتی در ويندوز ) را بر روی سيستمی ديگر که در شبکه نمی باشد، منتقل تا زمينه بررسی رمزهای عبور ضعيف ، فراهم گردد . با انجام عمليات فوق برروی يک کامپيوتر غير شبکه ای ، نتايج بدست آمده برای هيچکس قابل استفاده نخواهد بود( مگراينکه افراد بصورت فيزيکی به سيستم دستيابی پيدا نمايند) .

برای تعريف رمز عبور، موارد زير پيشنهاد می گردد :

حداقل طول رمز عبور، دوازده و يا بيشتر باشد .

دررمز عبور از حروف کوچک، اعداد، کاراکترهای خاص و Underline استفاده شود .

از کلمات موجود در ديکشنری استفاده نگردد .

رمز های عبور ، در فواصل زمانی مشخصی ( سی و يا نود روز) بصورت ادواری تغيير داده شوند .

کاربرانی که رمزهای عبور ساده و قابل حدسی را برای خود تعريف نموده اند، تشخيص و به آنها تذکر داده شود .( عمليات فوق بصورت متناوب و در فواصل زمانی يک ماه انجام گردد).

عدم اجرای برنامه ها ئی که منابع آنها تاييد نشده است .

در اغلب حالات ، برنامه های کامپيوتری در يک چارچوب امنيتی خاص مربوط به کاربری که آنها را فعال می نمايد ، اجراء می گردند.دراين زمينه ممکن است، هيچگونه توجه ای به ماهيت منبع ارائه دهنده برنامه توسط کاربران انجام نگردد . وجود يک زير ساخت PKI ) Public key infrastructure ) ، در اين زمينه می تواند مفيد باشد . در صورت عدم وجود زيرساخت امنيتی فوق ،می بايست مراقبت های لازم در رابطه با طرفندهای استفاده شده توسط برخی از متجاوران اطلاعاتی را انجام داد. مثلا” ممکن است برخی آسيب ها در ظاهری کاملا” موجه از طريق يک پيام الکترونيکی جلوه نمايند . هرگز يک ضميمه پيام الکترونيکی و يا برنامه ای را که از منبع ارسال کننده آن مطمئن نشده ايد ، فعال و يا اجراء ننمائيد . همواره از برنامه ای نظير Outlook بمنظور دريافت پيام های الکترونيکی استفاده گردد . برنامه فوق در يک ناحيه محدوده شده اجراء و می بايست امکان اجرای تمام اسکريپت ها و محتويات فعال برای ناحيه فوق ، غير فعال گردد.

ايجاد محدوديت در برخی از ضمائم پست الکترونيکی

ضرورت توزيع و عرضه تعداد زيادی از انواع فايل های ضميمه ، بصورت روزمره در يک سازمان وجود ندارد .بمنظور پيشگيری از اجرای کدهای مخرب ، پيشنهاد می گردد اين نوع فايل ها ،غير فعال گردند . سازمان هائی که از Outlook استفاده می نمايند، می توانند با استفاده از نسخه 2002 اقدام به بلاک نمودن آنها نمايند .
( برای ساير نسخه های Outlook می توان از Patch امنيتی مربوطه استفاده کرد .)

فايل های زير را می توان بلاک کرد :

نوع فايل هائی که می توان آنها را بلاک نمود .

.bas .hta .msp .url .bat .inf .mst .vb .chm .ins .pif .vbe
.cmd .isp .pl .vbs .com .js .reg .ws .cpl .jse .scr .wsc .crt
.lnk .sct .wsf .exe .msi .shs .wsh

در صورت ضرورت می توان ، به ليست فوق برخی از فايل ها را اضافه و يا حذف کرد. مثلا” با توجه به وجود عناصر اجرائی در برنامه های آفيس ، ميتوان امکان اجرای برنامه ها را در آنان بلاک نمود . مهمترين نکته در اين راستا به برنامه Access بر می گردد که برخلاف ساير اعضاء خانواده آفيس ، دارای امکانات حفاظتی ذاتی در مقابل ماکروهای آسيب رسان نمی باشد .

پايبندی به مفهوم کمترين امتياز

اختصاص حداقل امتياز به کاربران، محور اساسی درپياده سازی يک سيتم امنيتی است. رويکرد فوق بر اين اصل مهم استوار است که کاربران می بايست صرفا” دارای حقوق و امتيازات لازم بمنظور انجام کارهای مربوطه باشند ( بذل و بخشش امتيازات در اين زمينه شايسته نمی باشد!) . رخنه در سيستم امنيتی از طريق کدهای مخربی که توسط کاربران اجراء می گردند، تحقق می يابد . در صورتيکه کاربر، دارای حقوق و امتيازات بيشتری باشد ، آسيب پذيری اطلاعات در اثر اجرای کدها ی مخرب ، بيشتر خواهد شد . موارد زير برای اختصاص حقوق کاربران ، پيشنهاد می گردد :

تعداد account مربوط به مديران شبکه، می بايست حداقل باشد .

مديران شبکه ، می بايست بمنظور انجام فعاليت های روزمره نظير خواندن پيام های پست الکترونيکی ، از يک account روزمره در مقابل ورود به شبکه بعنوان administrator ،استفاده نمايند .

مجوزهای لازم برای منابع بدرستی تنظيم و پيکربندی گردد . در اين راستا می بايست حساسيت بيشتری نسبت به برخی از برنامه ها که همواره مورد استفاده متجاوزان اطلاعاتی است ، وجود داشته باشد . اين نوع برنامه ها ، شرايط مناسبی برای متجاوزان اطلاعاتی را فراهم می نمايند. جدول زير برخی از اين نوع برنامه ها را نشان می دهد .

برنامه های مورد توجه متجاوزان اطلاعاتی

explorer.exe, regedit.exe, poledit.exe, taskman.exe, at.exe,
cacls.exe,cmd.exe, finger.exe, ftp.exe, nbstat.exe, net.exe,
net1.exe,netsh.exe, rcp.exe, regedt32.exe, regini.exe,
regsvr32.exe,rexec.exe, rsh.exe, runas.exe, runonce.exe,
svrmgr.exe,sysedit.exe, telnet.exe, tftp.exe, tracert.exe,
usrmgr.exe,wscript.exe,xcopy.exe

رويکرد حداقل امتياز ، می تواند به برنامه های سرويس دهنده نيز تعميم يابد . در اين راستا می بايست حتی المقدور، سرويس ها و برنامه ها توسط يک account که حداقل امتياز را دارد ،اجراء گردند .

مميزی برنامه ها

اغلب برنامه های سرويس دهنده ، دارای قابليت های مميزی گسترده ای می باشند . مميزی می تواند شامل دنبال نمودن حرکات مشکوک و يا برخورد با آسيب های واقعی باشد . با فعال نمودن مميزی برای برنامه های سرويس دهنده و کنترل دستيابی به برنامه های کليدی نظير برنامه هائی که ليست آنها در جدول قبل ارائه گرديد، شرايط مناسبی بمنظور حفاظت از اطلاعات فراهم می گردد .

چاپگر شبکه

امروزه اغلب چاپگرهای شبکه دارای قابليت های از قبل ساخته شده برای سرويس های FTP,WEB و Telnet بعنوان بخشی از سيستم عامل مربوطه ، می باشند . منابع فوق پس از فعال شدن ، مورد استفاده قرار خواهند گرفت . امکان استفاده از چاپگرهای شبکه بصورت FTP Bound servers ، Telnet و يا سرويس های مديريتی وب ، وجود خواهد داشت . رمز عبور پيش فرض را به يک رمز عبور پيچيده تغيير و با صراحت پورت های چاپگر را در محدوده روتر / فايروال بلاک نموده و در صورت عدم نياز به سرويس های فوق ، آنها را غير فعال نمائيد .

پروتکل SNMP (Simple Network Management Protocol )

پروتکل SNMP ، در مقياس گسترده ای توسط مديران شبکه بمنظور مشاهده و مديريت تمام کامپيوترهای موجود در شبکه ( سرويس گيرنده ، سرويس دهنده، سوئيچ ، روتر، فايروال ) استفاده می گردد .SNMP ، بمنظور تاييد اعتبار کاربران ، از روشی غير رمز شده استفاده می نمايد . متجاوزان اطلاعاتی ، می توانند از نفطه ضعف فوق در جهت اهداف سوء خود استفاده نمايند . در چنين حالتی، آنان قادر به اخذ اطلاعات متنوعی در رابطه با عناصر موجود در شبکه بوده و حتی امکان غير فعال نمودن يک سيستم از راه دور و يا تغيير پيکربندی سيستم ها وجود خواهد داشت . در صورتيکه يک متجاوز اطلاعاتی قادر به جمع آوری ترافيک SNMP دريک شبکه گردد، از اطلاعات مربوط به ساختار شبکه موجود بهمراه سيستم ها و دستگاههای متصل شده به آن ، نيز آگاهی خواهد يافت . سرويس دهندگان SNMP موجود بر روی هر کامپيوتری را که ضرورتی به وجود آنان نمی باشد ، غير فعال نمائيد . در صورتيکه بهر دليلی استفاده از SNMP ضروری باشد ، می بايست امکان دستيابی بصورت فقط خواندنی در نظر گرفته شود . در صورت امکان، صرفا” به تعداد اندکی از کامپيوترها امتياز استفاده از سرويس دهنده SNMP اعطاء گردد .

تست امنيت شبکه

مديران شبکه های کامپيوترهای می بايست، بصورت ادواری اقدام به تست امنيتی تمام کامپيوترهای موجود در شبکه (سرويس گيرندگان، سرويس دهندگان، سوئيچ ها ، روترها ، فايروال ها و سيتستم های تشخيص مزاحمين) نمايند. تست امنيت شبکه ، پس از اعمال هر گونه تغيير اساسی در پيکربندی شبکه ، نيز می بايست انجام شود .

توسط

در

اصول مهم امنیت اطلاعات

تفکر امنیت در شبکه برای دستیابی به سه عامل مهم است که با یک دیگر مثلث امنیتی را تشکیل می دهند. این عوامل عبارتند از راز داری و امانت داری (Confidentiality) ، یکپارچگی (Integrity) و در نهایت در دسترس بودن همیشگی (Availability) این سه عامل (CIA) اصول اساسی امنیت اطلاعات – در شبکه و یا بیرون آن – را تشکیل می دهند بگونه ای که تمامی تمهیدات لازمی که برای امنیت شبکه اتخاذ میشود و یا تجهیزاتی که ساخته می شوند، همگی ناشی از نیاز به اعمال این سه پارامتر در محیط های نگهداری و تبادل اطلاعات است.

Confidentiality : به معنای آن است که اطلاعات فقط در دسترس کسانی قرار گیرد که به آن نیاز دارند و اینگونه تعریف شده است. بعنوان مثال از دست دادن این خصیصه امنیتی معادل است با بیرون رفتن قسمتی از پرونده محرمانه یک شرکت و امکان دسترسی به آن توسط مطبوعات.

Integrity : بیشتر مفهومی است که به علوم سیستمی باز می گردد و بطور خلاصه می توان آنرا اینگونه تعریف کرد :

– تغییرات در اطلاعات فقط باید توسط افراد یا پروسه های مشخص و مجاز انجام گیرد.

– تغییرات بدون اجاز و بدون دلیل حتی توسط افراد یا پروسه های مجاز نباید صورت بگیرد.

– یکپارچگی اطلاعات باید در درون و بیرون سیستم حفظ شود. به این معنی که یک داده مشخص چه در درون سیستم و چه در خارج آن باید یکسان باشد و اگر تغییر می کند باید همزمان درون و برون سیستم از آن آگاه شوند.

Availability : این پارامتر ضمانت می کند که یک سیستم – مثلا” اطلاعاتی – همواره باید در دسترس باشد و بتواند کار خود را انجام دهد. بنابراین حتی اگر همه موارد ایمنی مد نظر باشد اما عواملی باعث خوابیدن سیستم شوند – مانند قطع برق – از نظر یک سیستم امنیتی این سیستم ایمن نیست.

اما جدای از مسائل بالا مفاهیم و پارامترهای دیگری نیز هستند که با وجود آنکه از همین اصول گرفته می شوند برای خود شخصیت جداگانه ای پیدا کرده اند. در این میان می توان به مفاهیمی نظیر Identification به معنی تقاضای شناسایی به هنگام دسترسی کاربر به سیستم، Authentication به معنی مشخص کردن هویت کاربر، Authorization به معنی مشخص کردن میزان دسترسی کاربر به منابع، Accountability به معنی قابلیت حسابرسی از عملکرد سیستم و … اشاره کرد.

توسط

در

مقدمه ای بر امنیت فناوری اطلاعات در عصر ديجيتال

مقدمه ای بر امنیت فناوری اطلاعات در عصر ديجيتال: ظهور فناوري ديجيتال يكي از بارزترين پیشرفتهای فناوری در نيم قرن اخير به شمار ميايد كـه در زنـدگي كنـوني بـشر براي بسياري از ما ايـن بصورت عاملي حياتي درآمده است. نوع فناوري در قالب رايانه هاي ديجيتالي تجلـي كـرده و بـه ابزاري لازم براي انجام كارها و رفع نيازهاي شخصي تبـديل شده اسـت. در سـال ۱۹۵۱ مـيلادي زمانيكـه اولـين رايانـة ديجيتال تجاري موسوم به UNIVAC I بـه سـازمان آمـار و سرشماري ايالات متحده آمريكا تحويل داده شد، بسياري از مردم در مورد رايانه ها چيزي نميدانستند و آن رايانـه هـا نيـز تنها در تعداد انگشت شماري از دانشگاهها و آزمايـشگاههاي تحقيقاتي مورد استفاده قرار داشتند. اين رايانه ها بزرگ، گران و مملو از اشكال بودند. در مقابل، رايانه هاي امروزي اندازهاي نسبتاً كوچك دارند، ارزان و قابل اطمينان هستند و میتوان آنها را در هر كشوري يافت.

به فاصله کوتاهی پـس از رواج رايانه ها در دانـشگاهها، پروژههاي تحقيقاتي براي مرتبط ساختن آنها بـا يكـديگر بـه نحوي كه امكان مبادلة اطلاعات ميان آنها بوجـود آيـد آغـاز شــدند. از ميــان ايــن پــروژه هــا، پروژه توسعه شبکه ARPANET موفقيت بيشتري كسب كرد و بـه آن چيزي تبديل شد كه امروز آنرا بعنوان “اينترنت” ميشناسيم و درحال حاضر بيش از ۳۰۰ ميليون رايانه را در سراسر جهان بـه هـم مرتبط كرده است.

شبكة جهاني وب در مركز تحقيقات هسته اي اروپا در اوايل دهة ۹۰ ميلادي و در شهر ژنو ايجاد شد سرويس قدرتمندي است كه از اينترنت براي ايجاد يـك سيـستم اطلاعـاتي جهـاني بهـره جـسته و بهره وري و جذابيت اينترنت را به مراتب افـزايش داده اسـت . هر چند بسياري از مردم تفـاوتي ميـان شـبكة جهـاني وب و اينترنت قائل نيـستند، ولـي در واقـع وب تنهـا يكـي از ايـن خدمات (و البته مهمترين آنها) است كه اينترنت را به چنين ابزار ٧ قدرتمندي براي اطـلاعرسـاني و برقـراري ارتباطـات تبـديل كرده است. طي ده سال اخير اينترنت به يك ابـزار مهـم ارتبـاطي ميـان تمامي اقشار جامعه تبديل شده و ما براي دسترسـي آنـي بـه اطلاعات، ارتباطـات اختـصاصي، تمـامي انـواع برنامـه هـاي كاربردي، تجاري، روابط كاري و نقل و انتقالات مالي بـه آن وابستهايم. قابليت اطمينان و دسترسي آسان به اينترنت براي موفقيت پايدار و مداوم كـشورهاي توسـعه يافتـه يـك عامـل حياتي بشمار ميرود و اهميت آن بـراي كـشورهـاي درحـال توسعه نيز بسرعت رو به افزايش است. آثار استفاده از رايانه ها و نتايج حاصله از انقلاب اينترنت از مرز فوايـد مـستقيم آنهـا فراتر رفته و پيشبيني ميشود كه تأثيرات بيشتري نيز در راه باشند. اول از همه اينكه اينترنت مرزهاي جغرافيايي ميـان كـاربران متصل به خود را كمرنگ كرده و روند جهانيسازي را با ارائـه قابليتهاي رسانههاي ارتباطي تسهيل نموده و لـذا هـر كـسي مستقل از محل فيزيكي خود قادر به برقـراري ارتبـاط بـا آن بـر رونـد ايـن تغييـر تـأثيري ٨ ميباشد. موتورهـاي جـستجو مضاعف داشته اند؛ چراكه نتايج جستجو بر اساس موضـوعات ظاهر ميشوند و نه بر اساس فاصلهاي كه كاربر با آنهـا دارد؛ بطوريكــه پايگــاه وبِ كارخانجــات و شــركتهاي واقــع در كشورهاي توسعهيافته و درحال توسـعه از موقعيـت يكـساني براي نظارهشدن توسط مراجعين برخوردار هستند. دومين مسئله اين است كه اينترنت تأثيري شگرف در فرآينـد حذف واسطههاي تجاري داشته است. بعنوان مثال مـيتـوان بـه كـاهش چـشمگير نـرخ اسـتخدام منـشي در كـشورهاي توسعهيافته اشاره كرد كه دليل آن اين است كه نوشتن متن و چاپ و ارسال پيام شخصي براي افـراد از طريـق تـسهيلاتي چون پردازشگر كلمات و پست الكترونيكـي آسـانتر از ديكتـه كـردن مـتن بـراي يـك منـشي اسـت. بـه همـين ترتيـب گردشگريِ دسته جمعي نيز درحال حاضر رو به انقراض است، چراكه گردشـگران مـيتواننـد بليطهـاي هـوايي يـا قطـار و رزرو ٩ همچنين اتاقهاي هتل مورد نظر خود را بصورت بـرخط كنند و اين امر موجب صرفهجويي در هزينه و وقت مـشتري شده و باعث شده بتوان با كمي دقت روي سفارشات، از يـك سفر مفرح لـذت بـرد. پيـدايش شـركتهاي فروشـندة كتـاب، موسيقي و محـصولات الكترونيكـي بـصورت بـرخط موجـب تهديــد و ضــربه بــه فروشــگاههاي عرضــهكننــدة اينگونــه محصولات شده، اما در عين حال در بسياري از بخشهاي اين صنف به گستردهتر شدن طيف بازار هدف نيز انجاميده است. از آنجا كه حرفـههـا و صـنايع سـنتي بـه وجـود خـود ادامـه ميدهند، تمايل دارند افراد كمتـري بـه اسـتخدام درآورنـد و حتي ممكن است بجـاي ارائـه خـدمات عمـومي بـه سـمت بازارهاي تخصصي حركت كنند. تأثيرات مشهود رونـد حـذف واسطهها كه با ظهور اين فنـاوري شـروع شـد بـراي مـدتي طولاني ادامه خواهد يافـت و بـا اهميـت روزافـزون فنـاوري اطلاعات، صنايع و حرفههاي بيشتري با آن جايگزين خواهند شد. سومين پيامد اين است كه نرخ بهـرهوري حـداقل در صـنايع وابسته به فناوري اطلاعات با شتابي چشمگير افزايش خواهد يافت. به كمـك پـست الكترونيكـي امكـان ارسـال و تبـادل اطلاعات در سراسر جهان طي تنها چند ثانيـه ممكـن شـده، بطوريكه مباحث و مذاكرات جهاني را ميتوان بسيار سـريعتر از گذشته پيگيري كرد و به نتيجه رساند. امور بازرگاني كه تـا چندي قبل از طريق پست، تلكس و تلفـن انجـام مـي شـدند اكنون با بكارگيري مفاهيمي نوين در صنعت مخابرات سـيار، سريعتر و كارآمدتر به انجام مـيرسـند و ايـن مـسئله چرخـة زماني انجام فعاليتها را كاهش داده است. نكتة آخر اينكه ايمن نگاه داشـتن محـل ذخيـرة اطلاعـات و خطوط ارتباطي مخابراتي نيـز در ايـن محـيط جديـد الزامـي است. صنعت و فناوري امروز به شدت در تكاپوي يافتن راهي بـراي تـضمين امنيـت زيرسـاختهاي خـود هـستند، چراكـه دستاندركاران آن دريافته اند كه بيشتر نقايص امنيتي اينترنت ناشي از وجـود سـخت افزارهـا و نـرم افزارهـاي نـاامن در آن ميباشند. در اين محيط ايجاد اطمينـان و اعتمـاد بـه رايانـه ، شبكه و دادههاي ذخيره شده نـسبت بـه محيطـي كـه در آن روابط كاري بر اساس گفتگوهـاي رو در رو انجـام مـيگيـرد كمابيش از اهميت يكساني برخوردار است. اين مطلب در مورد كشورهاي درحال توسعه نيز واضح اسـت: سازمانهايي كه به سـطح امنيتـي مناسـبي در زيـر سـاختهاي ديجيتالي خود دست نيافته و از ارسال اطلاعـات خـويش بـه نحو مطلوبي محافظت نميكنند شايستة اعتماد نخواهند بـود و از كاروان اقتصاد نوين جهاني عقب خواهند ماند.

توسط

شبکه Network, مفاهیم شبکه

در

مفهوم شبکه و انواع آن

مفهوم شبکه و انواع آن : يک شبکه کامپيوتری از اتصال دو و يا چندين کامپيوتر تشکيل می گردد . شبکه های کامپيوتری در ابعاد متفاوت و با اهداف گوناگون طراحی و پياده سازی می گردند . شبکه های Local-Area Networks) LAN ) و Wide-Area Networks) WAN ) دو نمونه متداول در اين زمينه می باشند. در شبکه های LAN ، کامپيوترهای موجود در يک ناحيه محدود جغرافيائی نظير منزل و يا محيط کار به يکديگر متصل می گردند . در شبکه های WAN ، با استفاده از خطوط تلفن و يا مخابراتی ، امواج راديوئی و ساير گزينه های موجود ، دستگاه های مورد نظر در يک شبکه به يکديگر متصل می گردند .

شبکه های کامپيوتری چگونه تقسيم بندی می گردند ؟

شبکه ها ی کامپيوتری را می توان بر اساس سه ويژگی متفاوت تقسيم نمود : توپولوژی ، پروتکل و معماری

توپولوژی ، نحوه استقرار( آرايش) هندسی يک شبکه را مشخص می نمايد. bus , ring و star ، سه نمونه متداول در اين زمينه می باشند .
پروتکل ، مجموعه قوانين لازم به منظور مبادله اطلاعات بين کامپيوترهای موجود در يک شبکه را مشخص می نمايد . اکثر شبکه ها از “اترنت” استفاده می نمايند. در برخی از شبکه ها ممکن است از پروتکل Token Ring شرکت IBM استفاده گردد . پروتکل ، در حقيت بمنزله يک اعلاميه رسمی است که در آن قوانين و رويه های مورد نياز به منظور ارسال و يا دريافت داده ، تعريف می گردد . در صورتی که دارای دو و يا چندين دستگاه ( نظير کامپيوتر ) باشيم و بخواهيم آنان را به يکديگر مرتبط نمائيم ، قطعا” به وجود يک پروتکل در شبکه نياز خواهد بود .تاکنون صدها پروتکل با اهداف متفاوت طراحی و پياده سازی شده است. پروتکل TCP/IP يکی از متداولترين پروتکل ها در زمينه شبکه بوده که خود از مجموعه پروتکل هائی ديگر ، تشکيل شده است. جدول زير متداولترين پروتکل های TCP/IP را نشان می دهد. در کنار جدول فوق ، مدل مرجع OSI نيز ارائه شده است تا مشخص گردد که هر يک از پروتکل های فوق در چه لايه ای از مدل OSI کار می کنند . به موازات حرکت از پائين ترين لايه ( لايه فيزيکی ) به بالاترين لايه ( لايه Application ) ، هر يک از دستگاههای مرتبط با پروتکل های موجود در هر لايه به منظور انجام پردازش های مورد نياز ، زمانی را صرف خواهند کرد .

OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و يک مدل مرجع در خصوص نحوه ارسال پيام بين دو نقطه در يک شبکه مخابراتی و ارتباطی است . هدف عمده مدل OSI ، ارائه راهنمائی های لازم به توليد کنندگان محصولات شبکه ای به منظور توليد محصولات سازگار با يکديگر است .
مدل OSI توسط کميته IEEE ايجاد تا محصولات توليد شده توسط توليد کنندگان متعدد قادر به کار و يا سازگاری با يکديگر باشند . مشکل عدم سازگاری بين محصولات توليدشده توسط شرکت های بزرگ تجهيزات سخت افزاری زمانی آغاز گرديد که شرکت HP تصميم به ايجاد محصولات شبکه ای نمود و محصولات توليد شده توسط HP با محصولات مشابه توليد شده توسط شرکت های ديگر نظير IBM ، سازگار نبود . مثلا” زمانی که شما چهل کارت شبکه را برای شرکت خود تهيه می نموديد ، می بايست ساير تجهيزات مورد نياز شبکه نيز از همان توليد کننده خريداری می گرديد( اطمينان از وجود سازگاری بين آنان ) . مشکل فوق پس از معرفی مدل مرجع OSI ، برطرف گرديد .
مدل OSI دارای هفت لايه متفاوت است که هر يک از آنان به منظور انجام عملياتی خاصی طراحی شده اند . بالاترين لايه ، لايه هفت ( Application ) و پائين ترين لايه ، لايه يک ( Physiacal ) می باشد . در صورتی که قصد ارسال داده برای يک کاربر ديگر را داشته باشيد ، داده ها حرکت خود را از لايه هفتم شروع نموده و پس از تبديل به سگمنت ، datagram ، بسته اطلاعاتی ( Packet ) و فريم، در نهايت در طول کابل ( عموما” کابل های twisted pair ) ارسال تا به کامپيوتر مقصد برسد.

معماری ، به دو گروه عمده معماری که عمدتا” در شبکه های کامپيوتری استفاده می گردد ، اشاره می نمايد : Peer-To -Peer و Client – Server . در شبکه های Peer-To-Peer سرويس دهنده اختصاصی وجود نداشته و کامپيوترها از طريق work-group به منظور اشتراک فايل ها ، چاپگرها و دستيابی به اينترنت ، به يکديگر متصل می گردند . در شبکه های Client – Server ، سرويس دهنده و يا سرويس دهندگانی اختصاصی وجود داشته ( نظير يک کنترل کننده Domain در ويندوز ) که تمامی سرويس گيرندگان به منظور استفاده از سرويس ها و خدمات ارائه شده ، به آن log on می نمايند . در اکثر سازمان و موسسات از معماری Client – Server به منظور پيکربندی شبکه های کامپيوتری ، استفاده می گردد.

توسط

در

حملات Back door

حملات Back door: حملات Back door برنامه ای است که امکان دستيابی به يک سيستم را بدون بررسی و کنترل امنيتی ، فراهم می نمايد . برنامه نويسان معمولا” چنين پتانسيل هائی را در برنامه ها پيش بينی تا امکان اشکال زدائی و ويرايش کدهای نوشته شده در زمان تست بکارگيری نرم افزار ، فراهم گردد. با توجه به اين که تعداد زيادی از امکانات فوق ، مستند نمی گردند ، پس از اتمام مرحله تست به همان وضعيت باقی مانده و تهديدات امنيتی متعددی را به دنبال خواهند داشت .
برخی از متداولترين نرم افزارها ئی که از آنان به عنوان back door استفاده می گردد ، عبارتند از :

Back Orifice : برنامه فوق يک ابزار مديريت از راه دور می باشد که به مديران سيستم امکان کنترل يک کامپيوتر را از راه دور ( مثلا” از طريق اينترنت ) ، خواهد داد. نرم افزار فوق ، ابزاری خطرناک است که توسط گروهی با نام Cult of the Dead Cow Communications ، ايجاد شده است . اين نرم افزار دارای دو بخش مجزا می باشد : يک بخش سرويس گيرنده و يک بخش سرويس دهنده . بخش سرويس گيرنده بر روی يک ماشين اجراء و زمينه مانيتور نمودن و کنترل يک ماشين ديگر که بر روی آن بخش سرويس دهنده اجراء شده است را فراهم می نمايد .
NetBus : اين برنامه نيز نظير Back Orifice ، امکان دستيابی و کنترل از راه دور يک ماشين از طريق اينترنت را فراهم می نمايد.. برنامه فوق تحت سيستم عامل ويندوز ( نسخه های متفاوت از NT تا 95 و 98 ) ، اجراء و از دو بخش جداگانه تشکيل شده است : بخش سرويس دهنده ( بخشی که بر روی کامپيوتر قربانی مستقر خواهد شد ) و بخش سرويس گيرنده ( برنامه ای که مسوليت يافتن و کنترل سرويس دهنده را برعهده دارد ) . برنامه فوق ، به حريم خصوصی کاربران در زمان اتصال به اينترنت ، تجاوز و تهديدات امنيتی متعددی را به دنبال خواهد داشت .
Sub7) SubSeven) ، اين برنامه برنامه نيز تحت ويندوز اجراء شده و دارای عملکردی مشابه Back Orifice و NetBus می باشد . پس از فعال شدن برنامه فوق بر روی سيستم هدف و اتصال به اينترنت ،هر شخصی که دارای نرم افزار سرويس گيرنده باشد ، قادر به دستيابی نامحدود به سيستم خواهد بود .

نرم افزارهای Back Orifice ، NetBus, Sub7 دارای دو بخش ضروری سرويس دهنده و سرويس گيرنده، می باشند . سرويس دهنده بر روی ماشين آلوده مستقر شده و از بخش سرويس گيرنده به منظور کنترل از راه دور سرويس دهنده ، استفاده می گردد.به نرم افزارهای فوق ، ” سرويس دهندگان غيرقانونی ” گفته می شود .

برخی از نرم افزارها از اعتبار بالائی برخوردار بوده ولی ممکن است توسط کاربرانی که اهداف مخربی دارند ، مورد استفاده قرار گيرند :

Virtual Network Computing)VNC) : نرم افزار فوق توسط آزمايشگاه AT&T و با هدف کنترل از راه دور يک سيستم ، ارائه شده است . با استفاده از برنامه فوق ، امکان مشاهده محيط Desktop از هر مکانی نظير اينترنت ، فراهم می گردد . يکی از ويژگی های جالب اين نرم افزار ، حمايت گسترده از معماری های متفاوت است .
PCAnywhere : نرم افزار فوق توسط شرکت Symantec ، با هدف کنترل از راه دور يک سيستم با لحاظ نمودن فن آوری رمزنگاری و تائيد اعتبار ، ارائه شده است . با توجه به سهولت استفاده از نرم افزار فوق ، شرکت ها و موسسات فراوانی در حال حاضر از آن و به منظور دستيابی به يک سيستم از راه دور استفاده می نمايند .
Terminal Services : نرم افزار فوق توسط شرکت مايکروسافت و به همراه سيستم عامل ويندوز و به منظور کنترل از راه دور يک سيستم ، ارائه شده است .

همانند ساير نرم افزارهای کاربردی ، نرم افزارهای فوق را می توان هم در جهت اهداف مثبت و هم در جهت اهداف مخرب بکارگرفت.
بهترين روش به منظور پيشگيری از حملات Back doors ، آموزش کاربران و مانيتورينگ عملکرد هر يک از نرم افزارهای موجود می باشد. به کاربران می بايست آموزش داده شود که صرفا” از منابع و سايت های مطمئن اقدام به دريافت و نصب نرم افزار بر روی سيستم خود نمايند . نصب و استفاده از برنامه های آنتی ويروس می تواند کمک قابل توجهی در بلاک نمودن عملکرد اينچنين نرم افزارهائی ( نظير : Back Orifice, NetBus, and Sub7 ) را به دنبال داشته باشد . برنامه های آنتی ويروس می بايست به صورت مستمر بهنگام شده تا امکان شناسائی نرم افزارهای جديد ، فراهم گردد .

توسط

امنیت Security, شبکه Network, فایروال Firewall, مفاهیم شبکه

در

حمله های DoS

حمله های DoS: هدف از حملات DoS ، ايجاد اختلال در منابع و يا سرويس هائی است که کاربران قصد دستيابی و استفاده از آنان را دارند ( از کار انداختن سرويس ها ) . مهمترين هدف اين نوع از حملات ، سلب دستيابی کاربران به يک منبع خاص است . در اين نوع حملات، مهاجمان با بکارگيری روش های متعددی تلاش می نمايند که کاربران مجاز را به منظور دستيابی و استفاده از يک سرويس خاص ، دچار مشکل نموده و بنوعی در مجموعه سرويس هائی که يک شبکه ارائه می نمايد ، اختلال ايجاد نمايند . تلاش در جهت ايجاد ترافيک کاذب در شبکه ، اختلال در ارتباط بين دو ماشين ، ممانعت کاربران مجاز به منظور دستيابی به يک سرويس ، ايجاد اختلال در سرويس ها ، نمونه هائی از ساير اهدافی است که مهاجمان دنبال می نمايند . در برخی موارد و به منظور انجام حملات گسترده از حملات DoS به عنوان نقطه شروع و يک عنصر جانبی استفاده شده تا بستر لازم برای تهاجم اصلی ، فراهم گردد . استفاده صحيح و قانونی از برخی منابع نيز ممکن است ، تهاجمی از نوع DoS را به دنبال داشته باشد . مثلا” يک مهاجم می تواند از يک سايت FTP که مجوز دستيابی به آن به صورت anonymous می باشد ، به منظور ذخيره نسخه هائی از نرم افزارهای غيرقانونی ، استفاده از فضای ذخيره سازی ديسک و يا ايجاد ترافيک کاذب در شبکه استفاده نمايد . اين نوع از حملات می تواند غيرفعال شدن کامپيوتر و يا شبکه مورد نظر را به دنبال داشته باشد . حملات فوق با محوريت و تاکيد بر نقش و عمليات مربوط به هر يک از پروتکل های شبکه و بدون نياز به اخذ تائيديه و يا مجوزهای لازم ، صورت می پذيرد . برای انجام اين نوع حملات از ابزارهای متعددی استفاده می شود که با کمی حوصله و جستجو در اينترنت می توان به آنان دستيابی پيدا کرد . مديران شبکه های کامپيوتری می توانند از اين نوع ابزارها ، به منظور تست ارتباط ايجاد شده و اشکال زدائی شبکه استفاده نمايند . حملات DoS تاکنون با اشکال متفاوتی ، محقق شده اند . در ادامه با برخی از آنان آشنا می شويم .

Smurf/smurfing : اين نوع حملات مبتنی بر تابع Reply پروتکل Internet Control Message Protocol) ICMP) ،بوده و بيشتر با نام ping شناخته شده می باشند .( Ping ، ابزاری است که پس از فعال شدن از طريق خط دستور ، تابع Reply پروتکل ICMP را فرامی خواند) . در اين نوع حملات ، مهاجم اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی Ping به آدرس های Broadcast شبکه نموده که در آنان آدرس مبداء هر يک از بسته های اطلاعاتی Ping شده با آدرس کامپيوتر قربانی ، جايگزين می گردد .بدين ترتيب يک ترافيک کاذب در شبکه ايجاد و امکان استفاده از منابع شبکه با اختلال مواجه می گردد.
Fraggle : اين نوع از حملات شباهت زيادی با حملات از نوع Smurf داشته و تنها تفاوت موجود به استفاده از User Datagram Protocol ) UDP) در مقابل ICMP ، برمی گردد . در حملات فوق ، مهاجمان اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی UDP به آدرس های Broadcast ( مشابه تهاجم Smurf ) می نمايند . اين نوع از بسته های اطلاعاتی UDP به مقصد پورت 7 ( echo ) و يا پورت 19 ( Chargen ) ، هدايت می گردند.
Ping flood : در اين نوع تهاجم ، با ارسال مستقيم درخواست های Ping به کامپيوتر فربانی ، سعی می گردد که سرويس ها بلاک و يا فعاليت آنان کاهش يابد. در يک نوع خاص از تهاجم فوق که به ping of death ، معروف است ، اندازه بسته های اطلاعاتی به حدی زياد می شود که سيستم ( کامپيوتر قربانی ) ، قادر به برخورد مناسب با اينچنين بسته های اطلاعاتی نخواهد بود .
SYN flood : در اين نوع تهاجم از مزايای three-way handshake مربوط به TCP استفاده می گردد . سيستم مبداء اقدام به ارسال مجموعه ای گسترده از درخواست های synchronization ) SYN) نموده بدون اين که acknowledgment ) ACK) نهائی آنان را ارسال نمايد. بدين ترتيب half-open TCP sessions (ارتباطات نيمه فعال ) ، ايجاد می گردد . با توجه به اين که پشته TCP ، قبل از reset نمودن پورت ، در انتظار باقی خواهد ماند ، تهاجم فوق ، سرريز بافر اتصال کامپيوتر مقصد را به دنبال داشته و عملا” امکان ايجاد ارتباط وی با سرويس گيرندگان معتبر ، غير ممکن می گردد .
Land : تهاجم فوق، تاکنون در نسخه های متفاوتی از سيستم های عامل ويندوز ، يونيکس ، مکينتاش و IOS سيسکو،مشاهده شده است . در اين نوع حملات ، مهاجمان اقدام به ارسال يک بسته اطلاعاتی TCP/IP synchronization ) SYN) که دارای آدرس های مبداء و مقصد يکسان به همراه پورت های مبداء و مقصد مشابه می باشد ، برای سيستم های هدف می نمايند . بدين ترتيب سيستم قربانی، قادر به پاسخگوئی مناسب بسته اطلاعاتی نخواهد بود .
Teardrop : در اين نوع حملات از يکی از خصلت های UDP در پشته TCP/IP برخی سيستم های عامل ( TCPپياده سازی شده در يک سيستم عامل ) ، استفاده می گردد. در حملات فوق ، مهاجمان اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی fragmented برای سيستم هدف با مقادير افست فرد در دنباله ای از بسته های اطلاعاتی می نمايند . زمانی که سيستم عامل سعی در بازسازی بسته های اطلاعاتی اوليه fragmented می نمايد، قطعات ارسال شده بر روی يکديگر بازنويسی شده و اختلال سيستم را به دنبال خواهد داشت . با توجه به عدم برخورد مناسب با مشکل فوق در برخی از سيستم های عامل ، سيستم هدف ، Crash و يا راه اندازی مجدد می گردد .
Bonk : اين نوع از حملات بيشتر متوجه ماشين هائی است که از سيستم عامل ويندوز استفاده می نمايند . در حملات فوق ، مهاجمان اقدام به ارسال بسته های اطلاعاتی UDP مخدوش به مقصد پورت 53 DNS ، می نمايند بدين ترتيب در عملکرد سيستم اختلال ايجاد شده و سيستم Crash می نمايد .
Boink : اين نوع از حملات مشابه تهاجمات Bonk می باشند. با اين تفاوت که در مقابل استفاده از پورت 53 ، چندين پورت ، هدف قرارمی گيرد .

Port	Service
7	Echo
11	Systat
15	Netstat
19	Chargen
20	FTP-Data
21	FTP
22	SSH
23	Telnet
25	SMTP
49	TACACS
53	DNS
80	HTTP
110	POP3
111	Portmap
161/162	SNMP
443	HTTPS
1812	RADIUS

متداولترين پورت های استفاده شده در حملات DoS

يکی ديگر از حملات DoS ، نوع خاص و در عين حال ساده ای از يک حمله DoS می باشد که با نام Distributed DoS ) DDoS) ، شناخته می شود .در اين رابطه می توان از نرم افزارهای متعددی به منظور انجام اين نوع حملات و از درون يک شبکه ، استفاده بعمل آورد. کاربران ناراضی و يا افرادی که دارای سوء نيت می باشند، می توانند بدون هيچگونه تاثيری از دنيای خارج از شیکه سازمان خود ، اقدام به ازکارانداختن سرويس ها در شبکه نمايند. در چنين حملاتی ، مهاجمان نرم افزاری خاص و موسوم به Zombie را توزيع می نمايند . اين نوع نرم افزارها به مهاجمان اجازه خواهد داد که تمام و يا بخشی از سيستم کامپيوتری آلوده را تحت کنترل خود درآورند. مهاجمان پس از آسيب اوليه به سيستم هدف با استفاده از نرم افزار نصب شده Zombie ، تهاجم نهائی خود را با بکارگيری مجموعه ای وسيع از ميزبانان انجام خواهند داد. ماهيت و نحوه انجام اين نوع از حملات ، مشابه يک تهاجم استاندارد DoS بوده ولی قدرت تخريب و آسيبی که مهاجمان متوجه سيستم های آلوده می نمايند ، متاثر از مجموع ماشين هائی ( Zombie ) است که تحت کنترل مهاجمان قرار گرفته شده است .

به منظور حفاظت شبکه ، می توان فيلترهائی را بر روی روترهای خارجی شبکه به منظور دورانداختن بسته های اطلاعاتی مشمول حملات DoS ، پيکربندی نمود .در چنين مواردی می بايست از فيلتری ديگر که امکان مشاهده ترافيک (مبداء از طريق اينترنت) و يک آدرس داخلی شبکه را فراهم می نمايد ، نيز استفاده گردد.

توسط

شبکه Network, مفاهیم شبکه

در

مفهوم Channel در شبکه های وایرلس

در این مقاله قصد داریم مفهوم Channel در شبکه های وایرلس را بررسی کنیم ، انتخاب Channel مناسب به افزایش قدرت شبکه وایرلس و سرعت بالاتر در ارتباط بی سیم کمک می کند و امیدواریم این مقاله دید بهتری برای تشخیص Channel مناسب به شما کاربران محترم بدهد .

همانطور که می دانید در شبکه های بی سیم برای ارسال اطلاعات از طریق امواج امروزه عموما اکثر دستگاه ها از فرکانس 2.4 گیگاهرتز استفاده میکنند البته فرکانس های دیگری نیز برای نسخه های دیگر استاندارد 802.11 موجود میباشند .در تمامی دستگاههای روتر بی سیم تنظیمات انتخاب Channel عموما به صورت اتوماتیک قرارداده میشود حال اینکه در صورت انتخاب کانال مناسب به صورت دستی امکان ارسال امواج پرقدرت تر و در نتیجه سرعت بالایی در شبکه خواهیم داشت .

مفهوم Channel در شبکه های وایرلس

در ابتدا برای درک راحت مفهوم کانال ها در شبکه های بی سیم به شکل زیر دقت کنید:

همانطور که در تصویر بالا مشاهده میکنید اکثر روترهای بی سیم امروزی در بازه ای زا 2400 تا 2500 مگاهرتز فعال میباشند که این بازه 100 مگاهرتزی به 14 کانال هر کدام با قدرت 20 مگاهرتز تقسیم بندی میشوند همانطور که متوجه شدید 14 کانال 20 مگاهرتزی بالطبع بیشتر از 100 مگاهرتز شده و از این رو این کانال دچار هم پوشانی یا overlapping خواهند شد که در حالت عادی هر کانال با 2 تا 4 کانال دیگر همپوشانی خواهند داشت استفاده از این کانال ها توصیه نمیشود چرا که دارای سرعت پایین تری نسبت به کانال های 1 و 6 و 11 که کانال های بدون هم پوشانی هستند خواهند داشت .خوب حالا میخواهیم یاد بگیریم چگونه با انتخاب مناسب ترین کانال میتوانیم به بیشترین سرعت و ترافیک دست یابیم.

همانطور که بالا ذکر شد همیشه این موضوع رو در نظر داشته باشید که حدالامکان از کانالهای بدون همپوشانی 1و6و11 استفاده نمایید ولی اگر در محلی که شما زندگی میکنید هر یک از این کانال ها بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند در ترافیک شما بسیار موثر خواهد بود شاید در محل زندگی شما بسیاری از افرادی که دارای روتر بی سیم , تلفن بی سیم و ابزارهای بلوتوث میباشند از همان کانالی استفاده نمایند که شما در حال ارسال امواج بی سیم هستید و این شلوغی کانال در سرعت شما نیز تاثیر خواهد داشت چون وقتی صحبت از کانال میشود تنها روتر های بی سیم نیستند که میتوانند از این کانال ها استفاده کنند بلکه تمامی دیگر وسایل الکترونیکی که در این بازه اقدام به انتقال امواج نمایند جزو کاربران ان کانال محسوب میشوند فلذا باید در انتخاب کانال دقت نموده و به انتخاب خلوت ترین کانال اقدام نماییم روش های بسیاری برای این کار وجود دارد ولی من قصد دارم با ساده ترین روش این کار را انجام دهم ابتدا برنامه wifiinfoview را از این لینک دانلود نمایید این برنامه نیازی به نصب نداشته و به محض دانلود اجرا میگردد بعد از اجرای تمامی شبکه های بی سیم اطراف شما لیست خواهد شد در پنجره بر روی گزینه کانال ها کیلک کنید تا شبکه ها بر اساس کانال های پرترافیک مرتب شوند .

همانطور که در تصویر بالا مشاهده میکنید بعد از لیست شدن شبکه ها بر اساس ترافیک کانال به وضوح مشاهده میکنید که پرترافیک ترین شبکه کانال 6 میباشد که در این صورت شما میتوانید به کانال 1 و یا 11 تغییر کانال دهید تا از ترافیک بالا بهره ببرید در سیستم عامل لینوکس نیز همین کار را میتوانید با دستور زیر انجام دهید

sudo iwlist wlan0 scan | grep \(Channel

در مورد سیستم عامل مک نیز میتوانید با مراجعه به منوی وای فای بر روی تسک بار و انتخاب گزینه Open Wireless Diagnostics پنجره ای باز و شبکه های اطراف برای شما نمایش داده خواهد شد که همانطور که در شکل مشاهده میکنید میتوانید کانال های پرترافیک را مشاهده و کشف نمایید .

تنظیمات تغییر کانال در روترهای مختلف متفاوت میباشند ولی با مراجعه به بخش تنظیمات wireless روتر خود خواهید توانست گزینه تغییر کانال را پیدا کنید .در مقالات بعدی به مباحث شبکه های 5 گیگاهرتز خواهیم پرداخت که دارای کانال های بدون همپوشانی زیادی نسبت به 2.4 گیگاهرتز فراهم می نماید چیزی حدود 23 کانال بدون همپوشانی که در این صورت کاربر در انتخاب کانال بسیار راحت و دارای گزینه های زیادی بهره وری تمام و کمال از ترافیک شبکه خود خواهد بود .

توسط

شبکه Network, مفاهیم شبکه

در

مفهوم SPF DNS Record

مفهوم SPF DNS Record: ممکن است تاکنون بارها با اصطلاح رکورد SPF برخورد کرده باشید ، زمانی که ما یک Mail Server داریم برای افزایش امنیت و جلوگیری از جعل نام دامین رکورد SPF می سازیم . به عبارتی وقتی شما یک Mail Server در سازمان خود راه اندازی میکنید علاوه بر انتخاب نوع Mail Server و تنظیمات آن و… باید تنظیمات خاصی برای احراز هویت این سرویس برای Mail Serverهای دیگر ایجاد کنید. چون ایجاد یک E-mail جعلی به اسم دامنه شما امروزه خیلی راحت شده است و به راحتی یک هکر می تواند به اسم سازمان شما مشتریان سازمان را گمراه کند. و به خاطر همین دلیل باید Mail Server خود را برای بقیه میل سرورها Authenticate کنید.

مفهوم SPF DNS Record

منظور از احراز هویت یک Mail Server برای بقیه سرورها میل چیست؟

میل سرورهای بزرگ مانند Yahoo, Google and Hotmail و … از هر SMTP Server ی میل دریافت نمی کنند. برای اینکه این میل سرورها از بقیه E-mail دریافت کنند، باید یکسری پارامترها وجود داشته باشند. این پارامترها عبارتند از :

SPF Record
PTR Record
Domain Keys Identification Mail یا DKIM Protocol
Real-time blackhole list – RBL

در این مقاله قصد داریم SPF Record و اجزای آن را پوشش دهیم.

SPF Record چیست؟

یک SPF (Sender Policy Framework) Record لیست Mail Server های می باشد که مجاز هستن از طرفه و به اسم دامنه سازمان شما به بقیه میل سرورها میل ارسال کنند. این رکورد باعث کاهش فعالیت Spamming از طرف اسم دامنه سازمان شما می شود. یعنی هر میل سروری مجاز به استفاده از دامنه ما برای ارسال میل نمی باشد. وقتی سروری قصد دارد به اسم دامنه سازمان شما Spam ی ارسال کند میل سرور مقصد چک می کند دامنه شما SPF Record دارد؟ آیا این SPF Record اسم دامنه شما را ارائه می کند؟ آیا این E-mail ارسالی از طرف سرورهائی فرستاده شده که IP or FQDN آنها در SPF Record لیست شده است؟ اگر SPF برای آن دامنه وجود داشت و اطلاعات ارائه شده آن به درستی ست شده باشد E-mail ارسالی بصورت نورمال پردازش می شود وگرنه ایمیل Spam می شود.

به این نکته توجه داشته باشید SPF Record فقط یکی از پارامترهای بالا می باشد یعنی حتی اگر SPF Record به درستی تنظیم شده باشد و پارامترهای بالا وجود نداشته باشند یا اشتباه تنظیم شده باشند باز هم E-mail ارسالی شما Spma می شود.

یک مثال از SPF Record

domain.com. IN TXT "v=spf1 a mx ~all"

Domail.com, اسم دامنه سازمان شما می باشد.
IN TXT, نوع رکورد در DNS Zone. رکورد SPF یک رکورد TXT می باشد که در DNSها ایجاد می شود.
V=spf1, تکست رکورد را به عنوان یک SPF Record شناسائی می کند.
A, لیست A Record های سرور های میل می باشد که می توانیم (مجاز) با آنها میل ارسال کنیم.
MX , رکورد MX میل سرورهای می باشد که می توانیم (مجاز) با آنها میل ارسال کنیم.
all~, لیست A و MX را مجاز به ارسال ایمیل میکند. (این دو لیست مجاز هستن از طرف دامنه شما میل ارسال کند.)

یک مثال دیگر

Domain.com v=spf1 mx a ip4:46.143.247.128/32 ~all

بیشتر پارامترهای بالا را توضیح دادم فقط یک پارامتر جدیدی در SPF Record بالا وجود داره
IP4, این پارامتر که خصوص IPv4 می باشد، رنج IPهای سرورهای میل را مشخص می کند. (فقط IP بالا می تواند از طرف این دامنه ایمیل ارسال کند)

SPF Record زیر را می توانید تجزیه و تحلیل کنید؟؟؟

domain.com. IN TXT "v=spf1 a mx include:google.com ~all

درسته!!! فقط MX رکورد بالا می تواند از طرف دامنه Domain.com میل ارسال کند.

تمام پرامترهای SPF Record را می توانید در سایت زیر پیدا کنید :

http://www.openspf.org/SPF_Record_Syntax

ایجاد یک SPF Record

سایتهای زیادی هستن که بصورت Wizard این رکورد را برای شما انجام می دهند و تنها کاری که شما باید انجام بدید اینه که به سوالهای آنها جواب بدید. همین!!!

 http://www.spfwizard.net/
 https://www.microsoft.com/mscorp/safety/content/technologies/senderid/wizard/
 http://spfwizard.com/

سناریو

دامنه ای به اسم mycity-ku.ir و میل سروری با IP=46.143.247.128 دارم. الان می خواهم برای این دامنه یک SPF Record ایجاد کنم.
برای اینکار وارد یکی از سایتهای بالا شوید و فیلد های لازم را پر کنید.

کار شما تمام شد.
نکته : IP and FQDN بالا وابسته به هیچ سازمان یا مقصد خاصی نیست و فقط برای روشن شدن مطلب مطرح شده است.

اعمال کردن SPF در DNS

بعد از ایجاد رکورد بالا باید این رکورد را ب روی DNS Server اعمال کرد.
برای اعمال کردن SPF ما کلا دو سناریو داریم :

اول اینکه DNS Server شما در ناحیه DMZ سازمان شما هستش.
یا اینکه DNS شما توسط شرکت دیگری میزبانی می شود.

اگر DNS شما در DMZ سازمان می باشد شما باید این رکوود را ایجاد کنید ولی اگر DNS شما میزبانی می شود این رکورد را آن شرکت برای دامنه شما ایجاد می کند و شما نیاز به انجام هیچ کار خاصی نیستید.

ایجاد SPF Record در DNS های ویندوزی
تصاویر زیر را دنبال کنید :

تست کردن SPF Record

وقتی SPF Record را ایجاد و اعمال کردید باید این رکورد را تست کنید تا از صحت کارکرد آن اطمینان حاصل کنید.
شما می توانید توسط سایتهای زیر این کار را انجام دهید :

 http://www.kitterman.com/spf/validate.html 

http://mxtoolbox.com/NetworkTools.aspx

توسط

سرویسهای شبکه, شبکه Network

در

روش ساده برای کاهش مشکل DNS Timeout های متعدد

DNS یکی از مهمترین پایه های یک شبکه می باشد و درصورت اختلال در عملکرد سرویس DNS بسیاری از سرویس ها مختل خواهند شد . DNS Timeout های متعدد سرعت سرویس دهی شبکه را کاهش می دهد، در این مطلب ترفند ساده ای را برای کاهش تعداد DNS Timeout در یک شبکه را آموزش خواهیم داد.

روش ساده برای کاهش مشکل DNS Timeout های متعدد

زمانی که از طریق سرویس DHCP می‌خواهید به کاربران خود IP address تخصیص دهید بهتر است در قسمت DNS آدرس DNS داخلی خود را دو بار وارد کنید، تا زمانی که از طرف کاربر درخواستی ارسال می‌شود به علت ضعیف بودن شبکه با Timout مواجه نشود، یعنی اینکه اگر بر روی DNS اول Timout دریافت کرد در DNS دوم بتواند اطلاعات را دریافت کند، مثلاً در میکروتیک DNS را به صورت زیر وارد می‌کنیم:

در شکل بالا آدرس 172.16.1.7 آدرس سرور داخلی است که در این قسمت دوبار تعریف شده است تا زمانی که کلاینت برای سرور داخلی درخواست می فرستد با مشکل مواجه نشود، موفق باشید.