مفهوم مجازی سازی دسکتاپ
مجازی سازی دسکتاپ به مفهوم ایزوله سازی سیستم عاملهای منطقی از کلاینت هایی که عادت کردند تا به آن دسترسی داشته باشند.
مدل های مفهومی بسیار زیادی برای مجازی سازی دسکتاپ وجود دارد که بطور کلی بر دو دسته کلی تقسیم می شوند که در حالت اول سیستم عامل از روی خود سیستم اجرا می شود ولی در حالت دوم بصورت ریموت و از یک منبع دیگری اجرا می شود. نکته بسیار قابل توجه اینست که همه فرمهای مجازی سازی دسکتاپ از ماشین های مجازی VM استفاده می کنند.
مدل Host-Based از مجازی سازی دسکتاپ نیازمند ارتباط کاربران با دسکتاپ خود از طریق بستر شبکه و با استفاده از پروتکل های ریموت می باشد. بدلیل اینکه پردازش داده ها در دیتاسنتر انجام می شود Device های کاربران می توانند از نوع تین کلاینت ، زیروکلاینت ، گوشی هوشمند و یا تبلت ها باشند. به این مدل Virtual Desktop Infrastrusture یا همان VDI گفته می شود.
در ماشین های مجازی Host-Based هر کاربر به دسکتاپ مستقل خود که در دیتاسنتر نگهداری می شود متصل می شود. کاربر کی تواند به دسکتاپ خود هر لحظه و از هر مکانی به دسکتاپ خود متصل شود. کاربر می تواند به یک دسکتاپ مستقل و یا دسکتاپ های رندم آماده شده توسط Pool متصل شود. دسکتاپ ها بر دو نوع کلی Persistent و non-Persistent می باشند که در حالت Persistent ، دسکتاپ به مانند یک کامپیوتر شخصی در اختیار کاربر قرار می گیرد و کاربر می تواند کلیه تنظیمات شخصی دلخواه را بر روی آن انجام نماید ولی در حالت non-Persistent دسکتاپ گاربر می تواند بصورت رندم در اختیار کاربران دیگر نیز قرار گیرد.
در مدل Shared Hosted ، کاربر به یک دسکتاپ اشتراکی و یا یک برنامه کابردی که از روی سرور اجرا می شود، متصل می شود. مدل Shared Hosted همچنین به سرویسهای ریموت دسکتاپ و ترمینال معروف می باشد.
ماشین های فیزیکی Host-Based و یا بلیدها : سیستم عامل بصورت مستقیم از روی سخت افزار فیزیکی مستقر در دیتاسنتر اجرا می شود.
انواع Client-Based از مجازی سازی دسکتاپ نیازمند انجام پردازشهایی روی سخت افزار لوکال می باشند و در این حالات استفاده از تین کلاینت ، زیروکلاینت و موبایل غیرممکن می باشد این نوع از مجازی سازی دسکتاپ شامل:
پخش کننده سیستم عامل: سیستم عامل بر روی سخت افزار لوکال اجرا می شود ولی از روی یک Disk Image که در شبکه وجود دارد بصورت ریموت بوت می شود. این نوع برای گروهی از دسکتاپها که از یک Disk Image استفاده می کنند بسیار مناسب می باشد. پخش سیستم عامل به یک شبکه قوی نیاز دارد بدلیل اینکه چیزی روی دسکتاپ وجود ندارد.
ماشین های مجازی Client-Based: یک ماشین مجازی بر روی یک PC با وجود یک هایپروایزر در همان محیط اجرا می شود. ماشین های مجازی Client-Based می توانند از طریق هماهنگ سازی Disk Image با سرور مدیریت شوند و نیازی به ارتباط شبکه ای بسیار قوی ندارد.