مفهوم حمله Hijacking در شبکه

حمله Hijacking یا ربودن ارتباطات شبکه نوعی حمله سایبری است که در آن مهاجم کنترل یک جلسه ارتباطی یا ارتباط بین دو طرف را به‌دست می‌گیرد و بدون اطلاع آنها به داده‌ها یا منابع حساس دسترسی پیدا می‌کند. این نوع حملات می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود و هدف آن معمولاً دسترسی به اطلاعات خصوصی یا کنترل سرویس‌های مورد استفاده قربانیان است.

انواع رایج حملات Hijacking:

1. Session Hijacking (ربودن جلسه): در این نوع حمله، مهاجم تلاش می‌کند تا یک جلسه معتبر و فعال میان دو کاربر یا میان یک کاربر و سرور را به‌دست گیرد. این حمله به‌طور معمول با سرقت توکن‌های جلسه (Session Tokens) یا کوکی‌های احراز هویت صورت می‌گیرد. هنگامی که مهاجم این اطلاعات را دریافت کرد، می‌تواند به عنوان کاربر معتبر وارد سیستم شود و دسترسی به منابع حساس را به‌دست آورد.مراحل حمله Session Hijacking:
   1. مهاجم ابتدا شبکه یا ارتباط بین کاربر و سرور را شنود (Sniffing) می‌کند تا توکن یا کوکی مورد نیاز را بدست آورد.
   2. سپس مهاجم با استفاده از این توکن یا کوکی، ارتباط جعلی برقرار می‌کند.
   3. در نهایت، مهاجم به منابع و داده‌هایی که کاربر مجاز به دسترسی آنهاست، دسترسی پیدا می‌کند.
2. IP Hijacking (ربودن IP): در این حمله، مهاجم تلاش می‌کند تا آدرس IP یک دستگاه معتبر را سرقت کند. با این کار، مهاجم می‌تواند ترافیک داده‌هایی که برای آن آدرس IP ارسال می‌شود را به سمت خود هدایت کند و از این طریق به داده‌ها دسترسی یابد یا ارتباط بین دو دستگاه را مختل کند.
3. DNS Hijacking (ربودن DNS): در این نوع حمله، مهاجم تلاش می‌کند تا سیستم Domain Name System (DNS) را دستکاری کند. این سیستم وظیفه تبدیل آدرس‌های دامنه به آدرس‌های IP را بر عهده دارد. در این حمله، مهاجم با تغییر مسیر ترافیک DNS، کاربرانی که قصد دسترسی به یک سایت معتبر را دارند، به یک وب‌سایت جعلی هدایت می‌کند. در این حالت مهاجم می‌تواند اطلاعات حساس مانند نام کاربری و رمز عبور کاربران را به‌دست آورد.
4. Browser Hijacking (ربودن مرورگر): در این حمله، مهاجم با نصب بدافزار یا تغییر تنظیمات مرورگر، کنترل مرورگر وب کاربر را به‌دست می‌آورد. این نوع حمله معمولاً به‌صورت تغییر مسیر کاربر به صفحات ناخواسته یا نمایش تبلیغات مخرب انجام می‌شود. مهاجم می‌تواند با دستکاری صفحات مرورگر، اطلاعات کاربر را نیز سرقت کند.
5. Email Hijacking (ربودن ایمیل): مهاجم با دسترسی به حساب ایمیل کاربر، می‌تواند پیام‌ها را بخواند، به آنها پاسخ دهد و حتی از حساب ایمیل قربانی برای ارسال پیام‌های جعلی و فریب‌کارانه استفاده کند.
6. Clickjacking (ربودن کلیک): در این نوع حمله، مهاجم یک دکمه یا لینک مخفی را روی صفحه وب قرار می‌دهد که کاربر به صورت ناخواسته روی آن کلیک می‌کند. این کلیک می‌تواند باعث اجرای دستورات مخرب یا هدایت کاربر به صفحات مخرب شود.

روش‌های جلوگیری از حملات Hijacking:

1. استفاده از پروتکل‌های امن: استفاده از پروتکل‌هایی مانند HTTPS به جای HTTP باعث رمزنگاری ارتباطات می‌شود و از شنود و سرقت داده‌ها جلوگیری می‌کند.
2. مدیریت صحیح توکن‌های جلسه: توکن‌های جلسه باید با زمان انقضای کوتاه، به‌صورت امن و فقط در پروتکل‌های رمزنگاری شده ارسال شوند.
3. استفاده از VPN: استفاده از شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) می‌تواند به حفظ امنیت ارتباطات کمک کند و از حملات شنود و Hijacking جلوگیری کند.
4. افزایش آگاهی کاربران: کاربران باید از خطرات ایمیل‌ها و لینک‌های مشکوک آگاه باشند و همیشه مراقب فیشینگ و مهندسی اجتماعی باشند.
5. به‌روز‌رسانی نرم‌افزارها و سیستم‌ها: سیستم‌ها و نرم‌افزارها باید به‌صورت منظم به‌روزرسانی شوند تا از نقاط ضعف امنیتی جلوگیری شود.

نتیجه‌گیری:

حملات Hijacking یکی از روش‌های پیچیده و مخرب برای سرقت اطلاعات و دسترسی به سیستم‌های حساس است. این نوع حملات به دلیل تغییر مسیر یا دستکاری ارتباطات کاربران می‌توانند بسیار خطرناک باشند. استفاده از روش‌های پیشگیری مانند رمزنگاری، آموزش کاربران، و به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزارها از جمله مهم‌ترین راهکارها برای مقابله با این حملات است.