اقتصاد رایانش ابری
کاربران رایانش ابری میتوانند از هزینه سرمایه ای لازم برای خرید سخت افزار و نرم افزار و خدمات دوری کنند، زیرا آنها تنها برای آنچه که استفاده میکنند به عرضه کنندگان پرداخت میکنند و هزینه اولیه ای برای خرید تجهیزات به آنها تحمیل نمیشود. سایر مزایای اقتصادی این شیوه اشتراک زمانی در ارائه منابع رایانشی عبارتند از: موانع ورود به بازار کمتر، هزینه و زیر ساخت اشتراکی، سربار مدیریتی کمتر و دسترسی سریع به طیف وسیعی از برنامه های کاربردی. عموما کاربران میتوانند در هر زمانی قراردادشان را پایان دهند (و به این وسیله از ریسک و عدم قطعیت در نرخ بازگشت سرمایه بکاهند) و غالبا سرویسها زیر پوشش یک قرارداد سطح سرویس با جریمه های مالی قرار میگیرند. بنا به گفته نیکلاس کار ، اهمیت راهبردی(استراتژیک) فناوری اطلاعات با استاندارد شدن و ارزان تر شدن آن کاهش مییابد. او استدلال میکند که اگر چه کمپانیها ممکن تغییر الگووارهٔ رایانش ابری شبیه به جایگزینی ژنراتورهای مولد برق با شبکه های توزیع برق است که در اوایل قرن بیستم رخ داد. است بتوانند هزینه های پیش پرداختی سرمایه ای را حذف کنند اما در مورد هزینه های عملیاتی کاهش چندانی صورت نمیگیرد و ممکن است در عمل هزینه های عملیاتی افزایش یابند. در مواردی که هزینه های سرمایه ای نسبتا کوچک باشند یا سازمان انعطاف پذیری بیشتری در مورد هزینه های سرمایهای نسبت به هزینه های عملیاتی داشته باشد، از دیدگاه مالی رایانش ابری انتخاب مناسبی نخواهد بود. سایر عواملی که بر میزان کاهش هزینه بالقوه استفاده از کمپانی در مقایسه با فروشندگان رایانش ابری، هزینه های عملیاتی فعلی کمپانی، رایانش ابری تاثیر میگذارند عبارتند ازمیزان بازدهی مرکز داده ها ی میزان پذیرش و استفاده از رایانش ابری و نوع کاربردی که باید در ابر میزبانی شود.