spdy کوتاه شدۀ کلمه speedy است و تلفظ صحیح آن به صورت اسپیدی می باشد. spdy یک پروتکل آزمایشی شبکه با هدف افزایش سرعت وب است. پروتکل spdy با چندین ویژگی وابسته به سرعت، پروتکل HTTP را تکمیل نموده است. این پروتکل مکمل HTTP است و جایگزین آن نمی تواند باشد. ویژگی ها spdy به طور چشمگیری می توانند زمان لود صفحات وب را کاهش دهند. علامت تجاری spdy توسط کمپانی گوگل به ثبت رسیده است. در حال حاضر spdy پروتکلی استاندارد نمی باشد اما گوگل اعلام داشته است که در تلاش به منظور استاندارد سازی آن است.

1- spdy به سرویس گیرنده و سرور اجازه فشرده سازی هدرهای درخواستی و هدرهای پاسخ را می دهد، که این کار موجب کاهش بهنای باند مصرفی در زمان هایی که هدرهای شبیه به هم به دفعات ارسال می شوند برای درخواست های چندگانه می شود.(امکان فشرده سازی بر روی هدرها در پروتکل HTTP وجود ندارد)
2- spdy اجازه می دهد چندین درخواست تسهیم شده به طور همزمان بر روی یک اتصال منفرد، بین سرویس گیرنده و سرور به طور رفت و برگشتی ذخیره شوند و جلوگیری از منابع کم اولویت از مسدود کردن درخواست ها با بالاترین اولویت می نماید.
3- spdy اجازه می دهد سرور به طور فعالانه منابع را به سرویس گیرنده Push نماید. مکانیزم Server Push محتوی را بدون توجه به وجود کش موجود Push کرده که موجب هدر رفتن پهنای باند می شود. راه حل این مشکل استفاده از روش Server Hint و استفاده از کش موجود به منظور بهره برداری از پهنای باند بهینه است.

پشتیبانی از پروتکل spdy :

مرورگر های Google Chrome و Chromium و مرورگر mozilla firefox از نسخه 13 به بعد از پروتکل spdy پشتیبانی می کنند. تا مارچ سال 2012 پروتکل spdy تنها بر روی برخی از سرویس های گوگل فعال بود. در مارچ 2012، twitter بر روی سرورهای خود این پروتکل را فعال نمود و وب سرور کد باز Jetty پشتیبانی از spdy را در نسخه 7.6.2 خود اعلام کرد. تا اینکه در آپریل سال 2012 گوگل بسته هایی به منظور نصب بر روی وب سرور آپاچی برای پشتیبانی از spdy ارائه کرد تا وب سایت های کوچک نیز بتوانند از این قابلیت برخوردار گردند. کمپانی ماکروسافت با توجه به آزمایشی بودن این پروتکل و استاندارد نبودن آن از spdy بر روی IIS پشتیبانی نمی نماید.