مقایسه استوریج های SAN و DAS و NAS

حتما در مقالات قبلی با مفاهیم کلی ذخیره سازی آشنا شده اید. ما در این پست قصد داریم به مقایسه استوریج های SAN و DAS و NAS بپردازیم.

بصورت کلی به هر فضایی که بتوان اطلاعات را در آن ذخیره کرد استوریج گفته می شود و این استوریج ها با توجه به نوع کاربردشان، به سه دسته تقسیم می شوند:

1- استوریج های Direct Attach Storage) DAS)

2- استوریج های Network attach storage) NAS)

3- استوریج های storage Area Network) SAN)

در تکنولوژی DAS ، سیستم استوریج بصورت مستقیم به Storage Controller متصل می شود که در این تکنولوژی کنترل سخت افزاری دستگاه استوریج توسط سرور انجام می شود به این مفهوم که می توان از طریق سرور براحتی استوریج را فرمت و مدیریت نمود و این تکنولوژی در لایه اطلاعاتی بلاک محسوب می شود.

در تکنولوژی NAS ، ما می توانیم از طریق پروتکل TCP/IP به استوریج متصل شویم و سیستم استوریج توانمندی ارائه سرویس از طریق این پروتکل را کامل دارد. می توان گفت کلیه فایل سرورها از نوع NAS می باشند و پروتکل های پرکاربرد در این حوزه SMB و NFS و FTP می باشند. یکی از مزایای اصلی NAS نسبت به DAS در Multiple access بودن آن است به این مفهوم که NAS توانمندی ارائه سرویس به چند نفر بصورت همزمان را دارد. یکی از تفاوتهای اصلی اینجاست که NAS  از ساختار اطلاعاتی Block Level  نیست و در واقع File Level می باشد و این بدان معناست که مثلاٌ نمی توانیم بر روی استوریج های NAS ویندوز نصب کنیم.

استوریج SAN دیگر یک دستگاه نیست، بلکه یک شبکه می باشد. شرکت IBM به شبکه ای که در پشت سرورها قرار دارد شبکه SAN اطلاق می کند. در واقع شبکه ای است از فضاهای ذخیره سازی، پس در واقع SAN یک شبکه کامل است که ما می توانیم به آن متصل شویم و داده های خود را در آن ذخیره نماییم. در شبکه SAN معمولا کلیه سرورها به آن متصل می شوند و نیازهای ذخیره سازی خود را تامین می کنند. تفاوت عمدهو اصلی SAN با NAS در Block Level بودن SAN می باشد.

شاید این سئوال برای شما پیش بیاید که چرا سازمان ها و شرکت های بزرگ از SAN برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده می کنند و این نوع ساختار ذخیره سازی اطلاعات را به استفاده از DAS یا Direct Attached Storage ترجیح می دهند، پاسخ این سئوال بسیار ساده است دستگاه های SAN دارای انعطاف پذیری، دسترسی پذیری و کارایی بسیار بالاتری نسبت به دستگاه های ذخیره سازی Direct Attached Storage یا DAS هستند. با توجه به اینکه دستگاه های SAN وابستگی دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات به سرورها را حذف می کنند و بصورت مجزا می توانند در شبکه ایفای نقش کنند طبیعی است که هر نرم افزاری بر روی هر سروری در شبکه می تواند به این منابع ذخیره سازی دسترسی پیدا کند و همین موضوع باعث بالا بردن کارایی هر چه بیشتر تجهیزات SAN در شبکه می شود. اگر قرار باشد به فضای ذخیره سازی فعلی خود هارد دیسکی اضافه کنید اینکار را صرفاٌ بر روی دستگاه SAN انجام می دهید و براحتی منابع ذخیره سازی اطلاعات خود را افزایش می دهید، این امر خیلی می تواند در کاهش فضای مصرفی در اتاق سرور یا دیتاسنتر کاربردی باشد. در کنار آن هزینه های یک سازمان نیز کاهش پیدا می کند زیرا برای اضافه کردن هارد دیسک های بیشتر دیگر نیازی به خرید سرور جدید در شبکه نمی باشد. تجهیزات ذخیره سازی SAN  امروزه فقط از ارتباطات فیبر نوری برای انتقال اطلاعات بین سرورها و استوریج استفاده می کنند و این بدین معناست که سرعت تبادل اطلاعات بسیار بالاتر از دستگاه های DAS می باشد.

امروزه ما این نوع ارتباطات فیبر نوری درون شبکه SAN را به Fiber Channel SAN Storage می شناسیم، البته پروتکل های دیگری هم در این شبکه وجود دارند اما Fibre Channel به عنوان سریعترین و مطمئن ترین روش ارتباطی محسوب می شود. با توجه به اینکه بر روی یک سن استوریج ارتباطات شبکه ای زیادی می توان برقرار کرد و سرورهای مختلف را، حتی در فضاهای کاری دور به هم ارتباط داد این امر باعث بالا رفتن کارایی و دسترسی پذیری سرورها می شود، معمولاً ساختارهای کلاسترینگ در شبکه های بزرگ را با استفاده از همین تجهیزات SAN انجام می دهیم. در نهایت جدا کردن فضای ذخیره سازی اطلاعات از روی سرورها و قرار دادن آن بر روی یک استوریج SAN باعث بالا رفتن و بهینه تر شدن قدرت پردازشی پردازنده های موجود بر روی سرور خواهد شد در صورتی که تجهیزات DAS خواه ناخواه کمی از قدرت پردازشی سرورها را به خودشان اختصاص می دهند.

استوریج های SAN برای انجام دادن فرآیندهای پشتیبان گیری و پیاده سازی Disaster Recovery ها بسیار بسیار کارآمد هستند. در یک ذخیره ساز SAN شما می توانید براحتی اطلاعاتی را از هارد دیسک های یک SAN به SAN دیگر منتقل کنید و در این میان حتی کوچکترین ارتباطی با سرور اصلی مالک اطلاعات برقرار نکنید، این یعنی عدم وابستگی اطلاعات به سرورها و چنین قابلیتی پشتیبان گیری را به شدت آسان و موثر می کند. تصور کنید که می خواهید یک فایل پشتیبان از اطلاعات موجود در هارد دیسک موجود بر روی SAN  تهیه کنید، در حالت معمول و بر روی سرورهای فیزیکی این عملیات می تواند به شدت پردازنده های سرور را درگیر کند اما در چنین مواقعی اصلاً پردازنده های سرور پردازشی را انجام نخواهند داد.