پروتکل NFS Network File System

این پروتکل، برای اولین بار در سال 1984 توسط شرکت Sun Microsystems ارائه شده و تا به‌حال تغییرات زیادی نموده است. این پروتکل اساساً برای سیستم­‌‌ عامل‌های خانواده یونیکس کاربرد داشته و گسترش یافته است ولی اکنون به عنوان یک استاندارد برای سیستم‌ های ناهمگون(heterogeneous)  تبدیل شده است. با استفاده از این پروتکل مشتریان می‌توانند با فایل‌های موجود در شبکه رفتاری مشابه با فایل‌های ذخیره شده در دیسک‌های ذخیره‌سازی محلی داشته باشند. به عبارت دیگر این سرویس امکانی را فراهم می‌آورد که با استفاده از آن می ‌توان به فایل‌های موجود در شبکه همانند فایل‌های ذخیره شده در هارد دیسک معمولی دسترسی داشت و از آن‌ها استفاده نمود.

در NFS عملیات دسترسی به فایل مشترک با رد و بدل نمودن یک­ سری پیغام در هر دو سوی سرویس‌دهنده و سرویس ­‌گیرنده صورت می­‌گیرد. همان‌طورکه بیان شد، NFS از مدل Client/Server در تعریف سیستم‌ها استفاده می ‌نماید و باعث تحولات اساسی در سیستم‌های مبتنی بر یونیکس شده است چرا که هر سیستم می‌تواند به‌عنوان یک سرویس ‌دهنده امکان دسترسی به فایل ‌های خود را به سیستم‌های دیگر بدهد.

با توجه به آنچه که ذکر گردید، پروتکل NFS به‌عنوان یک سیستم ‌فایل توزیع‌شده برای به‌اشتراک‌ گذاشتن فایل‌ها و دایرکتوری‌ها بین سیستم‌عامل‌ های مختلف ایجاد گردیده است. این سیستم به کاربر اجازه می‌دهد تا به فایل‌های روی شبکه همانند فایل‌ های محلی دسترسی پیدا نمایند (درخواست mount را در سطح یک دایرکتوری و تمام زیردایرکتوری‌های مربوطه به سرویس‌دهنده می‌دهد). بنابراین امکان mount شدن یک فایل ‌سیستم محلی روی یک شبکه و میزبان‌های دوردست وجود دارد (به‌ طوری‌که گویا به‌صورت محلی در سیستم یکسان mount شده‌اند). بنابراین به کمک این سیستم، اشتراک فایل بین سیستم‌ عامل ‌های مختلف یونیکس به لینوکس و برعکس به راحتی امکان‌پذیر می‌باشد. البته این اشتراک فایل برای سیستم ‌عامل‌ های دیگر نیز قابل انجام است که در فایل پیوست چگونگی آن تشریح گردیده است.